❝ Kızıl Gece'nin düşman ettiği iki sürünün varislerinin, birbirlerinden kilometrelerce ve yıllarca uzak kalmalarına rağmen, ruh eşleri olması kaderin bir cilvesi değildi de neydi? ❞
[omegaverse & mpreg]
060321
Günün hangi saatindeyseniz o vakitten selamlar diyor ve sizi bölümle baş başa bırakıyorum~
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Burnunu kaşındıran yumuşak bir hisle uyandı Alaz. Zorlukla aralayabildiği göz kapaklarının arasından irislerine ulaşan bulanık ışık rahatsız hissettirirken yüzü istemsizce diğer tarafa çevrildi ve koku, daha belirgin hâle geldi.
Siyah bakışları nihayet odaklanabildiğinde, nefesi kesildi, kalbi tekledi.
Sarp.
Omega, başını omzuna koymuştu ve yumuşak kahverengi tutamlarından birkaçı alfanın yüzünü kaplıyordu. Burnu Alaz'ın boyun girintisine yerleşmişti ve kolu rastgele bir şekilde belinin üzerindeydi. Göğsü sakince kalkıp iniyordu ve uykusunda olmasına rağmen, feromonları sakinleştirici bir biçimde yayılıyordu.
Alaz ne düşüneceğini şaşırdı bir an. Omegasının kokusu kurdunun çıldırmasından ziyade durulmasına neden oldu, mayıştıran kokuyu her içine çektiğinde boğazında hissettiği garip hissi sevmişti.
Hafifçe geri çekildi, dikkatlice Sarp'ın yüzünü incelemeye başladı. Titreşen kirpiklerin gölgesi yumuşacık görünen yanaklara düşerken Alaz, daha önce hayatında hiç bu kadar güzel bir manzara görmediğini düşündü. Anın olanca masumluğuna rağmen alfanın zihninde Sarp'ın kızarmış yanaklarıyla birlikte inleyen sesi belirince, dişleri kaşındı ve engel olamadığı kısık bir hırıltı çıktı ağzından.
Sarp hafifçe kıpırdanıp da derin bir nefes aldığında Alaz nefesini tuttu ve pişmanlıkla gözlerini sıkıca yumdu. Kahretsin, uyanacak!
Biraz zaman geçtiğinde gözlerini yavaşça tekrar araladı ve Sarp'ın hâlâ uyuduğunu gördüğünde rahatlamayla sıcak bir nefes verdi. Odağı bu defa saçları oldu. Darmadağınıklardı ama Alaz, omeganın en doğal hâlini mutlulukla karşıladı.
Kurdunun yavaşça kuyruğunu salladığını ve huzurlu olduğunu hissetti. Buna şaşırdı, mühürlendikleri geceyi saymazsa, uzun zamandır hissetmediği bu duygu; sıcacık, bağımlılık yapıcı, güvenli, dingin hissettiriyordu.
Gözleri dalgınca omeganın yüzünde her bir köşeyi turlarken ve aklı binbir düşünceyle doluyken ne kadar zaman geçtiğini fark etmedi ancak Sarp'ın hareketlendiğini görünce irkildi.
Sarp ağzını kapatıp dilini pembeliklere değdirdikten sonra ince bir sesle mırıldandı ve aradaki mesafeyi kapatıp alfanın boynuna gömüldü tekrar. Kollarını alfasının beline doladı ve iyice küçülerek Alaz'a yanaştı.
Alfa, omegasının bilinçsiz muhtaçlığı ve kendisini arayışı karşısında göğsünü kabarttı ve Alaz, kurdunun uyuyan omega kurda nazikçe feromonlarını saldığını hissetti. Kurt, eşini rahat ettirmek ve onu güvende hissettirmek için elinden gelen her şeyi yapmaya hazırdı.
