one

2.7K 139 8
                                    

ေလးလံလြန္းတဲ့luggage ကိုကားေပၚကေနမိမိ
ကိုယ္တိုင္ဆြဲခ်ကာကားေနာက္ဖုန္းကိုေဆာင့္ပိတ္
လိုက္သည္

"မမေလးဒါဆိုကြၽန္ေတာ္ျပန္လိုက္ပါဦးမယ္"

"သြား..."

သူမေအာ္ထုတ္လိုက္ေတာ့ဒါ႐ိုက္ဘာေကာင္ေလး
ကေခါင္းေလးငံု႔ကာေျပးထြက္သြားသည္
Appa ကလမ္းထိပ္မွာပင္ခ်ေပးဖို႔ဒါ႐ိုက္ဘာကို
အမိန္႔ေပးလိုက္ေသာေၾကာင့္သူမဒီေနရာကေန
ကိုယ့္ေျခေထာက္ကိုယ္သံုးၿပီးခရီးဆက္ရေတာ့မည္
ျဖစ္သည္
ရြာဝင္လမ္းကိုၾကည့္ကာသက္ျပင္းေမာခ်လိုက္ၿပီး
ေကာင္းကင္ကိုေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ေနကေခါင္း
တည့္တည့္ေရာက္ေနေပၿပီ

"Appa ကလဲဒီလိုေနရာမ်ိဳးမွာ
ဘာလို႔မ်ားသူငယ္ခ်င္း႐ွိ​ေနရတာလဲမသိဘူး"

Luggage ကိုဆြဲကာမညီညာ​ေသာ
ကြန္ကရစ္လမ္းေပၚေျခလွမ္းလိုက္သည္
အနည္းငယ္လမ္းေလ်ွာက္ၿပီးသြားေတာ့သူမရဲ႕
ကိုယ္ခံအားစနစ္ကအႏႈတ္လကၡဏာျပလာ​ေသာ​
ေၾကာင့္
လမ္းေဘးမွာခဏနားကာေဘးပတ္ဝန္းက်င္ကို
တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ေတာ့စိုက္ခင္းေတြထဲ
လူအခ်ိဳ႕ကိုေတာ့ေတြ႔လိုက္ရသည္
ေထာ္လာဂ်ီတစ္စီးကလမ္းေဘးမွာရပ္ထားသည္

"ေမာလိုက္တာ..ေနကလဲပူခ်က္ပဲ..စိတ္ညစ္တယ္
ဒီလိုေနရာမ်ိဳးမွာဘယ္လိုလုပ္တစ္လေလာက္
ေနႏိုင္မွာလဲတစ္ရက္​ေတာင္မ​ေနႏိုင္ဘူးဟာ
Appa ကအရမ္းရက္စက္တာပဲ"

တစ္ေယာက္ထဲေရရြတ္ေနရင္းငိုခ်င္လာသည္
သူမဒီကိုေရာက္လာရျခင္းအေၾကာင္းကေတာ့
တကၠသိုလ္ဝင္ခြင့္စာေမးပြဲကိုသြားမေျဖပဲ
ကလပ္မွာသြားၿပီးေပ်ာ္ပါးေနေသာေၾကာင့္
သူမအေဖကအျပစ္ေပးသည့္အေနျဖင့္သူ႔သူငယ္
ခ်င္း႐ွိသည့္ရြာမွာတစ္လသြားေနၿပီးထိုလူႀကီး၏
အလုပ္ေတြမွာကူလုပ္​ေပးဖို႔ပင္ျဖစ္သည္
မိမိကိုယ္တိုင္ကလဲအျပစ္႐ွိေနသည္ကတစ္ေၾကာင္း
မသြားလ်ွင္အိမ္ေပၚကႏွင္ခ်ခံရရံုတင္မဟုတ္
အေမြပါအျဖတ္ခံရမည့္အေရးကိုႀကိဳျမင္မိသည္က
တဖံု
ထို႔ေၾကာင့္ဤေနရာမွာတစ္လေနဖို႔သေဘာတူကာ
ထြက္လာခဲ့ျခင္းပင္ျဖစ္သည္
အေပၚအက်ႌလက္႐ွည္ကိုခြၽတ္လိုက္ကာေခါင္းေပၚ
ကေနျခံဳလိုက္ေတာ့အပူဒဏ္နည္းနည္းသက္သာ
သြားသည္
ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ေနရာမွျပန္ထကာအိတ္ကိုဆြဲပီး
လမ္းမေပၚဆက္ေလ်ွာက္လာသည္
ေထာ္လာဂ်ီနားေရာက္ခါနီးေတာ့သူမဆီကိုလူတစ္
ေယာက္အေျပးေရာက္လာၿပီး

Han Nam - dong   To    Sanbon - dongWhere stories live. Discover now