Sino?

TWENTY FIVE

November 2020
(Monday)

(Steph's POV)

Hindi ko magawang maging masaya ng tuluyan kahit na nagkausap na kami ni ash.

nakauwi nadin siya kahapon kaya nandito nanaman ako mag isa sa condo ko.

nakahiga ako sa kama ko habang isip padin ng isip sa mga nangyayari.

i hate goodbyes.

kaya hindi ko maimagine na magpapaalam sakin si ash kapag dumating na ang ika 3 months.

alam kong walang sigurado sa mundo.

hindi namin alam kung yung 3 months ba ay madagdagan pa o mabawasan.

basta gusto ko lang na hanggang sa huling araw ni ash ay magkasama kami.

napaupo naman ako bigla nang maisip ko na hindi ko pa alam kung ano ba talagang sakit ni ash.

ayoko nadin na pag usapan pa namin ang tungkol dito kaya hindi ako nagtanong.

si chael.

agad kong tinext si chael at tsaka naligo ako at nag bihis.

naghoody na gray at pants nalang ako tsaka nagrubber shoes dahil dito lang naman ako sanay.

chineck ko pa ang phone ko bago bumaba at sumakay na sa kotse ko.

nasa 1 hour and 40 minutes din ang biyahe ko.

ako na kasi ang dumayo sa bulacan dahil ako naman ang may kailangan sakanya.

nakaupo na ako sa restaurant kung saan kami magkikita ni chael.

maya maya biglang tumunog yung phone ko.

Chael (7:32pm)

I'm on my way na steph,kasama ko si japs.

pagkabasa ko ng text nya ay biglang nag ring yung phone ko.

mommy

bakit naman kaya tumatawag si mommy?

sasagutin ko na dapat ito pero nagulat ako na nasa harapan ko na pala si japs at chael.

naka white long sleeve si chael samantalang si japs naman ay naka gray na hoody.

hindi ko alam bakit sa pangalawang pagkakataon ay nagkapareha kami ng suot ni japs.

hindi ko nalang ito inisip dahil baka ako lang naman ang nakapansin nito.

mukhang seryoso ata yung pag uusapan natin ah?

sabi ni chael sakin.

si japs naman ay walang imik na nakatingin sakin.

kaya iniwasan ko nalang ang mga tingin niya dahil baka madistract lang ako sa mga mata nyang nangungusap.

hindi kasi ako nakapag open kay ash about sa sakit nya,nagbabakasakali lang ako na baka sayo sinabi nya.

tuloy tuloy kong sabi kay chael.

may leukemia si ash.

napatakip ako ng bibig nang malaman ko na ito pala ang sakit nya.

maraming symptoms yung leukemia right?pero bakit hindi ko manlang nahalata?

hindi ko na napigilan pa ang pagbagsak ng luha ko.

agad naman akong nilapitan ni japs at inabutan ako ng panyo.

steph kalma ka lang,

pinunasan ko ang luha ko at tsaka uminom ng tubig.

kelan pa siya nagkasakit chael?