Tempted //Chaelisa

23.BÖLÜM

Kontrol etmeden atıyorum yazım hatası olabilir şimdiden belirteyim

İyi okumalar..

...

Sabah elimi yanıma attığımda elimin yorgan ile buluşmasıyla gözlerimi yavaşça araladım. Yanımda Chaeyoung'u göremememle kaşlarım çatılırken uykulu gözlerimi ovuşturup yavaşça ayağa kalktım ve dikkatlice merdivenlerden aşağıya indim. Bahçeden gelen tıkırtı sesleri adımlarımı oraya yöneltmeme sebep olurken duvardaki saati görmemle şaşkınca dudaklarımı araladım. 

Sabahın sekizinde derdi neydi de kalkmıştı?

Bahçenin bir köşesinden diğer köşesine masa sürüklemeye çalışan Chaeyoung'u gördüğümde kollarımı göğsümde bağladım ve sırtımı duvara yaslayıp sessizce onu izlemeye başladım. 

Poşetten çıkardığı şişeleri sırayla masaya dizmeye başladığında kaşlarımı çattım ve esnememi zorla bastırıp bahçeye çıktım. 

-Chaeyoung? Orada ne yapıyorsun?

Yüzünü bana çevirmesiyle uykusuzluktan olduğuna emin olduğum gözlerinin altındaki hafif morluklar ile karşılaşmam bir olurken hızla yanına ilerledim.

-Seni yine mi uyumadın?!

Bakışları masadaki şişelere kayarken omuz silkti "Uyudum Lisa, sadece biraz erken kalktım o kadar."

Göz devirip koluna girdim ve onu içeriye sürüklemeye başladım "Yürü içeriye, üstüne ceket de giymemişsin hasta olacaksın şimdi. Hem sabah sabah derdin neydi de kalktın?"

Bana ayak uydurmasıyla işim kolaylaşırken yanağıma minik bir öpücük kondurdu "Kahvaltıdan sonra sana silah kullanmayı öğreteceğim."

Tam dudaklarımı aralayacağım sırada beni kendine çevirdi "İtiraz istemiyorum, kendini korumayı öğreneceksin."

İç çekip sıkıntıyla yüzüne baktım. Ona kesinlikle ölüm konusundan bahsetmemem gerekiyordu. 

-Bütün gece bunu mu düşündün gerçekten?

Ciddiyetle başını sallayınca göz devirdim. Benim için kendini yormasını asla istemiyorum..

Chaeyoung "Uzun bir süre düşündüm. Yanında her zaman ben olamayabilirim, kendini koruman gerekebilir Lisa. Bunu düşünmek bile canımı yakıyor ama sana bir şey olabilir. O yüzden silah kullanmayı öğreneceksin."

Onu vazgeçirmenin hiçbir yolu olmadığını fark ettiğimde olumlu anlamda başımı salladım. "Pekala öğreneceğim."

Memnuniyetle gülümseyip yüzünü yüzüme yaklaştırdı "Teşekkür ederim."

Bir şey dememe fırsat vermeden dudaklarıma kapanmasıyla genişçe gülümseyip soğuktan buz tutmuş ellerini sıkıca tuttum ve dudaklarını memnuniyetle kabul ettim. Dışarının soğuğuna karşıt içim resmen alev alıyordu. Ufacık bir dokunuşu bile içimde bir yangına sebep olurken sanırım bunu sorgulamam da oldukça saçmaydı.

...

Üzerime montumu giydirip dediği gibi beni bahçeye çıkardığında bu işte ne kadar ciddi olduğunu bir kez daha kavramıştım. Beni birkaç dakikalığına yalnız bırakıp arabaya kadar gidip gelmiş ve elindeki tabancaya mermileri teker teker doldurup elime tutuşturmuştu.

Şimdi de birkaç dakikadır elimdeki tabanca ile bakışıyordum. Pekala belki babam ve abim bu işlerle çok haşır neşir olabilirler ama hayatımda bir kez olsun elime tabanca alma gereksinimi duymamıştım.

Sanırım Chaeyoung için bozduğum birçok doğrum gibi bunu da bozacak ve o nefret ettiğim tabancayı kullanmayı öğrenecektim.

-Chaeyoung. Hayatımda ilk defa tabanca tutuyorum yanlış bir şeyler yapmak istemem.