"Omg! gising na siya hon!"
Unti-unting nagmulat ang aking mga mata, at isang puting kisame ang siyang bumungad saakin,
N-Nauuhaw ako.
Nasaan naba ako?,
Bumaling ang aking paningin mula sa dalawang taong nakangiti saakin,
Sino ba ang mga toh?,
"S-Sino kayo?, t-teka nasaan ako?"
Paos at utal-utal kong tanong mula sa Kanila.
"Nasa hospital ka Ms. I'm so sorry for what happened, thank you so much sapag ligtas sa bunso namin, hindi ko alam kung anong gagawin ko kung yung anak ko mismo yung nabunggo ng kotse, but don't worry nakakulong na yong bumunggo sayo, maraming salamat talaga"
Saad nito mula saaking hanggang sa naalala ko na lahat lahat nang nangyare, at naalala ko rin na dipa pala ako umiinom at kumakain.
"I-Ilang araw akong nakahiga rito?"
Tanong ko,
"3 weeks. 3 weeks kang hindi nagigising"
Saad nito na siyang ikinagulat ko, naku kailangan ko na talagang kumain nito,
"Amm p-pwede po ba akong makahingi ng pagkain?"
Nahihiyang tanong ko.
"O-ohh! yes! ofcaurse! Syempre oo naman! hon pakikuha ng mga pagkain doon sa may basket"
Saad nito na ikinangiti ko, sa wakas makakakain narin ako,
"S-salamat"
Saad ko at kaagad na nilantakan ang mga pagkain,
"Btw. amm may pamilya kaba o tinutuluyan?, may number kaba nila? para matawagan natin."
Saad nito.
"Sa totoo po kasi niyan ma'am, wala napo akong pamilya, wala narin po ang mga magulang ko, sina tiyang naman ay pinalayas naako"
Matamlay kung saad at parang nawalan ako ng gana.
"O-hh, I'm so sorry hindi ko alam, don't worry pwede kitang matulungan, pwede ka sa aming tumuloy muna, pwede din kitang hanapan ng trabaho kung gusto mo"
Malumanay namang saad nito,
"Naku huwag na ho, sapat napo saakin na pinakain niyo ako at tinulungan"
Pagtanggi ko naman rito.
"No. I insist, alam Kong kailangan mo ng trabaho lalo na sa sitwasyong mayroon ka ngayon."
Saad nito na ikinaluha ko.
"M-Maraming salamat po, tatanawin kopo itong utang na loob sa inyo, napaka buti niyo po, maraming maraming salamat po"
Lumuluhang pagpapasalamat ko mula rito,
"Oh! i remembered something. The question is....marunong kabang mag alaga?"
Tanong naman nito saakin.
"Oo naman po! kahit ano pa pong aalagan ko kayang kaya po!"
Masigla kong saad na ikinangiti naman nito.
"Ok that's good. For now mag pahinga ka muna, and then pag ok kana, ipapakilala na kita sa magiging Amo at aalagaan mo."
Nakangiting saad nito.
"Thank you po!"
Masayang saad ko, yes! Eto na Isabella! Magkakatrabaho kana!.
To be continued....
-Red Black.
BINABASA MO ANG
Loving You - COMPLETED
Romance"I'll never regret loving you." -Isabella Diaz. She came from a poor family, her mother and father died, pinalayas siya ng mismong tiyahin niya, natutong magnakaw para lamang maibsan ang kagutumang nararamdaman. Until one day, her life changed beca...
