Arc-1 The Weep (God! Grab Me! Love Me! Save Me!)

Arc. 1.6(The Weep)

Zawgyi

ခ်င္းမူ မ်က္ဝန္းမ်ား ျပန္ဖြင့္လာခဲ့သည္၊ခုနက သူေတြ႔ျမင္ခဲ့သည္ဟာ အမွန္လား၊တကယ္လား ခ်င္းမူ မခြဲျခားႏိုင္ေသးေပ၊ခ်င္းမူ ေတာင္ေတြး၊ေျမာက္ေတြးေတြးေနရင္း... သူေဆးရံုကို ေရာက္ေနသည္ကို သတိထားမိသြားသည္၊ သူရဲ႕ဝမ္းဗိုက္ဟာ နာက်င္ေနတာေၾကာင့္ သူအနည္းငယ္ညည္းညဴမိသြားၿပီး...  ေဘးပတ္လည္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဘယ္သူမွမ႐ွိသည္ကို သတိထားမိသြားသည္၊

အာ... သူ႔ကို ဘယ္သူကအေရးလုပ္မွာလဲ၊

ခ်င္းမူ ခပ္ေရးေရးေလးျပံဳးလိုက္ၿပီး သူျဖည္းညင္းစြာ ထထိုင္ကာ တံခါးဘက္ကို ၾကည့္လိုက္ၿပီး...

"မင္း ႐ွိေနရင္လည္း ဝင္ခဲ့ပါလား" လို႔ ေျပာလိုက္မိသည္၊ဒါေပမယ့္ သူအသံဟာ တကယ္ကိုထြက္သြားတာေၾကာင့္ ခ်င္းမူအံ့အားသင့္သြားသည္၊အရင္ကဆုိ သူဘာပဲေျပာခ်င္ခ်င္ Systemက ထိန္းခ်ဳပ္ထားတာေၾကာင့္ သူေျပာခ်င္တာေတြ ေျပာခြင့္မရခဲ့ေခ်၊ အခုေတာ့...၊ ခ်င္းမူအရမ္းစိတ္လႈပ္႐ွားေနတုန္း တံခါးဟာ ပြင့္လာၿပီး ခ်င္းယန္အန္းကို ေတြ႔လိုက္ရသည္၊ခ်င္းယန္အန္းဟာ အျခားသူေတြေ႐ွ႕မွာလို ျဖဴစင္သည့္ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္မဟုတ္ဘဲ သူရဲ႕မ်က္ႏွာဖံုးကိုခြာခ်ထားကာ... ခ်င္းမူကို အထင္ေသးေနသည့္မ်က္ဝန္းမ်ားျဖင့္ ၾကည့္ေနၿပီး...

"ခ်င္းမူ...ခ်င္းမူ ေနာက္ဆံုးေတာ့ မင္းက ဘာမွသံုးစားမရတဲ့ေကာင္ျဖစ္ခဲ့ၿပီပဲမဟုတ္ဘူးလား..." လို႔ ေပ်ာ္ရႊင္အသံကိုပင္ ဖံုးကြယ္မထားပဲေျပာလာသည့္ ခ်င္းယန္အန္းကို ခ်င္းမူၾကည့္လိုက္ၿပီး ေအးစက္စက္အၾကည့္မ်ားျဖင့္ကာ ၾကည့္လိုက္ၿပီး မ်က္ႏွာလြဲကာ ဘာမွမေျပာေတာ့ေခ်၊

ခ်င္းယန္အန္းဟာ အရင္က သူမခံခ်င္ေအာင္ေျပာသည္ႏွင့္ ေဒါသတႀကီးတုန္႔ျပန္သည့္ခ်င္းမူဟာ အခုေတာ့ သူ႔ကိုလစ္လ်ဴ႐ႈထားကာ သူရဲ႕ဝမ္းဗိုက္ကို ဝမ္းနည္းစြာကိုင္ေနသည္ကိုျမင္ေတာ့...

"အဟက္... ဘာလဲ ထ်န္းဝမ္နားကို ကပ္ဖို့ မင္းအဲ့ကေလးကို အသံုးခ်ခ်င္ေနခဲ့တာမဟုတ္ဘူးလား  အာ... အခုေတာ့ အမိွုက္ေကာင္တစ္ေကာင္ရဲ႕အမိႈက္ေလး ထြက္မလာေတာ့ဘူးပဲ စိတ္မေကာင္းစရာပဲ ဟဟ"လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ ခ်င္းမူဟာ ေဒါသထြက္စြာၾကည့္လာၿပီး...