Narcyza z kamienną miną powoli skierowała się w stronę ciała Harrego Pottera. Dotarła do ciała siedemnastoletniego chłopca, który miał być ich nadzieją na lepsze jutro...Uklęknęła za nim i dotknęła dłonią jego twarzy. Zdziwiła się, był jeszcze ciepły. Przeniosła dłoń pod koszulkę gryfona i położyła na sercu. Oddech jej momentalnie przyśpieszył. Żył... Ten chłopak jakoś przeżył. Jak? Postanowiła wykorzystać okazję.. Przecież był wtedy w zamku. Musiał wiedzieć. Nachyliła się nad nim. Długie włosy opadły na jego ciało. Przysunęła swoją twarz bliżej jego ucha.
- Draco żyje? Jest w zamku? – wyszeptała lekko dosłyszalnie.
- Tak – odpowiedział po krótkiej chwili. Z radości zacisnęła mocno dłoń na jego sercu, jej paznokcie wbiły się w jego ciało. Czuła, że Potter jej nie okłamał. A mógł to zrobić... chodziło o jego przeżycie... ale to gryfon. Miała nadzieję, że posiadał wszystkie gryfońskie cechy.
Chciała już się podnieść, ale jeszcze jedno pytanie przyszło jej do głowy. Wiedziała, że dla Dracona będzie to ważna informacja. Zaryzykowała po raz kolejny...
- A Hermiona Granger? Przeżyła?
Przez krótką chwilę nic nie odpowiedział, a ona zaczęła się martwić. A co skoro... Boże, nie...
- Tak.
Momentalnie się uspokoiła. Wyciągnęła rękę spod jej koszulki i wstała.
- Martwy! – krzyknęła wiedząc, że dołączenie w tej chwili do Voldemorta to jedyny sposób by dostać się do Hogwartu i znalezienie Dracona... oraz Hermiony Granger.
______
Mam nadzieję, że zaciekawiłam was czemu matka Dracona oprócz wiadomości o jej synu zainteresowała się jeszcze mugolaczką.
Krótki zwiastun do rozdziału pierwszego:
Hermiona próbuje zrozumieć ślizgona
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
