A-ANLAMADIM EFENDİM?!?

396 25 84
                                    

Jimin hemen jungkook'u dürttü "patron ne oluyor :)"

"öhm öhm yani şey ben ııı kim taehyung'un hayranıyım da ııı ondan hıhı evet o yüzden görünce heyecanlandım yanlış anlamayın heheh"

Jimin fısıldadı jungkook'a "patron ne diyorsun ne fanı sen mafyasın?!?"

"NE YANİ MAFYADAN FANBOY OLAMAZ MI?!?!"

"Olur tabi patron şey şaşırdım sadece" jimin mutlu olmuştu çünkü planı en baştan beri buydu.

(taehyung) "Öhm öhm şey sorun değil". Dedi ve sevimlice gülümsedi taehyung bu gülümseme ardından jungkook'un ağzı açık kaldı sanki büyülenmiş gibiydi...

"öhm öhm en son konser diyorduk" diye araya girdi namjoon. Jungkook'un aklı başına geldi sonunda

"Aaaaa evet evet stadyum diyorduk konser diyorduk hehe şey ımm sizin menajerleriniz kabul etmişti zaten yani... -"

"patron ne saçmalıyorsun?"

"Ne bilim olum mal gibi kaldım sen devam et"

"Öhm öhm şey yani o pek bu işle ilgilenmediği için anlatamadı biz zaten ayrıntılı konuşmuştuk" dedi jimin onay beklercesine

"Ah evet evet biz onayladık yarınımızı uygun görmüş menajerlerimiz o zaman yarın diye anlaşmıştık" diye o da onaylasın diye jungkook'a baktı amaa jungkook'un aklı sanki başka bir yerdeydi.

Jimin jungkook'u ne dürttü "aaa evet evet kusura bakmayın bugün biraz dalgınım" dedi ve gülümsedi.

"Hiç önemli değil" dedi namjoon diğerleri ise susuyordu sadece onaylıyorlardı başlarıyla o kadar sonra seokjin "Benim gitmem lazım bir sürü bakımım var bugün bakım günüm ondan sonra da imza var zaten" dedi namjoon başıyla onayladı yoongi de "benim de uykum var gidiyorum" dedi ve gitti. Hoseok da "ben de gideyim bi yayın açmam lazım army i çooook özlediim~"dedi. Namjoon da ekledi ardından" E benim de malum imza günü için hazırlıkları kontrol etmem lazım" dedi ve o da ayrıldı jimin, jungkook ve taehyung kaldı başbaşa.

Taehyung tam bişey söyleyecekken jimin kesti sözünü "şeyy benim bir işim daha vardı burda bay taehyung siz patronla kalsanız olmaz mı bi on dakikaya gelirim ben" jungkook vr taehyung'a bişey dedirtmeden kaçtı.

"Eee jungkook gel de dinlenme odasına gidelim" dedi o sevimli gülümsemesiyle

"Ha? Aaaa şey tabii gidelim o halde" dedi ve taehyung'u takip etti beyaz, pembe ve biraz mavi renkle kaplı olan oda gayet ferah ve rahat görünüyordu. Girdiklerinde bir çalışan gelip ne istediklerini sordu

"Aa misafirimize soralım" dedi taehyung

"A şey ben birşey almiyim teşekkür ederim"

"Hm peki o halde bende bir şey istemiyorum teşekkürler."

Ortamda garip bir sessizlik vardı ve taehyung bu sessizliği bozan kişi oldu jungkook ise misafirlikteki küçük çocuk gibi ellerini bacaklarının arasına almış, başını da önüne eğmişti.

"Jungkook?"

"efendim?"

"Sana böyle seslenebilirim değil mi? Rahatsız olduysan söylemelisin çünkü anlamıyorum rahatsız olup olmadığını."

"Hayır tabiiki neden rahatsız olayım? İstediğin gibi seslenebilirsin." Dedi ve gülümsedi hafif kıkırdayarak.

"GERÇEKTEN Mİ?!?"

Jungkook korkmuştu çünkü anlamadı ne vardı bunda şimdi?
"Şey evet?"

"Ya ben seninle arkadaş olabilir miyiiim lütfeeeeen n'oluurrr?~"

Jungkook gerçekten şaşırmıştı taehyung sevimli hareketler yapıp onunla arkadaş olmak istiyordu bi an onun yanaklarını ısırmak istedi nedenini anlamamıştı herhalde kanı kaynamıştı değil mi?

"Şey olur tabii neden olmasın? " dedi ve gülümsedi yine

" O ZAMAN SANA KOOKİE DİYEBİLİR MİYİİİİM?!?"

"Hey sakin ol bağırmana gerek yok" dedi ve güldü.

"Ha şey evet biraz heyecanlandım özür dilerim. Eeee diyebilir miyim?"

"E peki madem de neden kookie?"

"Yaşasııın, şey kookie tavşan ismi gibi ve çok tatlı isminle uyuyor ve sen tavşana benziyorsun."

Jungkook şimdi gerçekten çok şaşırdı çünkü annesi jungkook küçükken ona tavşanım derdi ve ondan başka kimse ona tavşan dememişti yıllardır. Bi anda hem kırgın hemde çok garip hissetti.

" T-Tavşan mı? "

" Hmhm tavşan çok tatlısın kookie ~"

Jungkook kızardı nedenini bilmediği bir şekilde çok utanmış hissediyordu, bu sevimli çocuk onu oldukça etkilemişti hemde daha önce hiç etkilenmediği kadar.

"Jungkook kaç yaşındasın?"

"Imm şey 24. Sen?"

"Aaaaaa kookie ben senin hyungunuuuuuuummm~."

Jungkook üzülmüş gibiydi hiç de göstermiyordu oysaki kaç yaşındadı ki?
"Kaç yaşındasın söylemedin?"

"25!!!!!!" diye bağırdı taehyung. Jungkook kahkahasını tutamadı onun gülmesiyle taehyung da güldü.

"Aman tanrım taehyung çok tatlısın."

Taehyung kıpkırmızı olmuştu utandığı çok açıktı.
"Ş-şey teşekkürler"

"Sen utandın mı?"

"yoo nerden çıkardın onu?!?"

Kahkahasıyla beraber "Taehyung kıpkırmızı oldun çok tatlısın inanamıyorum."

Taehyung konuyu kapatmak için "Hanç sen benim fanımdın yaşımı bile bilmiyorsun yalan mıydı?"

Jungkook bi anda ne diyeceğini bilemedi ne diyebilirdi ki haklıydı ama artık anladı jungkook o bu sevimli çocuktan hoşlanıyordu...

"Evet taehyung yalandı seni ilk o anda gördüm ve o kadar güzeldin ki ne diyeceğimi bilemedim. Affet taehyung ama ben senden çok hoşlanıyorum hemde ilg görüşte."

Artık tamamen kırmızı olan taehyung donup kalmıştı böyle birşeyi asla beklemiyordu ve çok şaşırmıştı.

"Ş - şey jungkook.... Ben... Ben ne diyeceğimi bilmiyorum... "

Gülümsedi jungkook, uzun zamandır gülmemişti düşündü de onu tek bir gülüşüyle güldüren bu çocuğu gerçekten sevdiğini yine anladı aşktı bu aşk... Düne kadar aşka inanmayan jungkook ilk görüşte aşkı bile yaşamıştı hemde az önce kalbi hiç atmadığı kadar atıyordu ve o kadar çok istiyordu ki onu, onu öyle sarıp sarmalamak istedi ki tarif edemiyordu kendine bile. Onu elmas gibi görüyordu ama çok narin bir elms o kadar değerli ve o kadar kırılgandı ilk görüşte analmıştı masumiyetini.

"Taehyung bir şey söylemene gerek yok ben sana söyleyeyim sen beni sevinceye kadar peşindeyim."

.......................................

AĞĞAĞAĞAĞAĞAĞAĞA ÇOK ŞEY OLDUM İŞTE ŞEY UMARIM BEĞENİRSİNİZ.

İlk okuyucum sayesinde yazdım devamını o kadar güzel ve eğlenceli bölümler gelecekk kiii bekle sen bekle senin için yazıcam bunu ben hehe

Neyse uzatmayayım sizi seviyorum oylamayı ve yorum yapmayı unutmayın tşk byby.

Yeni bölüm atarım akşam hbrnz olsn okuldaydım öğle arasına geldim bitmiyor lanet okul kodumunun okulu.

"Ne yani mafyadan fanboy olamaz mı? " Where stories live. Discover now