"Ne yani mafyadan fanboy olamaz mı? "

Ne Yapmalıyım?

Jungkook'un aklındam taehyung'un da o odada olduğu aklına geldi...

Jungkook bi anda fırladı, kapıyı açtı ve asla istemeyeceği birşey gördü..

Kadın taehyung'u rehin almıştı, aslında taehyung ondan güçlüydü fakat boynuna bıçak dolanınca yapacağı birşey yoktu.

Jungkook korktu ayrıca çok sinirliydi, bütün bunlar neden en değerlisine oluyordu?

" SAKIN!!! BUNU DENEME BİLE ASLA"

"Ah hayır sevgilim~ bizim için en iyisi bu, bunu aramızdan çekeceğim..."

"SANA SAKIN DEDİM ONA DOKUNMA"

"Jungkook.... Korkuyorum..."

"KORKMA MELEĞİM KURTARACAĞIM SENİ TAMAM MI. HİÇ BİRŞEY YAPAMAZ!!"

"Iııııımmm yaparım tatlım zaten öldürecektin beni.. Yanımda bunu da götürürüm haha çok akıllıyım"

"Sen delirmişsin"

"senin delin sevgilim..."

Jungkook ne yapmalıyım diye düşünüyordu, gerçekten de ne yapmalıydı?

Jimin arkadaydı evet bunu yapmıştı jungkook çaktırmadı ve kadını oyaladı, jimin kadının arkasına geçti ve hızlıca ani bi hareketle bıçağı uere düşürdü. Kadının ellerinden sıkıcatuttu ve bırakmadı.

Jungkook rahatladı, sevdiğini kollarına çekti, sıkıca sarıldı. Sonra farketti ki onun yüzünden sevdiğinin canı hep yanıyordu...

Artık ondan uzaklaşmalıyım diye düşündü jungkook... Taehyung dan uzaklaşmayı düşündü...

Ama önce halletmesi gereken bi mesele vardı.

"jimin taehyungu al ve arabaya bin bekleyin beni."

"Tamam patron"

"Sevgilim, başbaşa kaldık"

"Seni uyardım... Hemde birçok kez, ama sen her seferinde benim sevdiğim insana zarar vermeye kalktın. Elveda.."

       Silah sesi

Jungkook onu öldürmüştü

Depodan çıktı ve arabaya bindi, jimine eve sürmesini söyledi. Eve gittiklerinde taehyungdan pek çok kez özür diledi, gizli gizli ağladı... Ama kararını vermişti onu korumak için ondan uzaklaşacaktı.

" Tamam jungkookie yeter ama senin bir suçun yok ki, hem sen eminsin dimi kadına bişey yapmadığından"

"eveeeet daha kaç kere söyledim teslim ettim onu arkadaşa işte arkadan geldi o, o yüzden göremediniz"

"O da polise öyle mi?"

"Evet öyle hadi ye artık yemeğini"

"Hmm peki"

"taehyung ben hayatından bi anda çıksam ne yaparsın?"

"O nasıl soru öyle?"

"Öyle soru işte söyle"

"Hmmmm bilmem bi anda gidersen sanırım kendimi bi boşlukta hissederdim, özlerdim,ama gitmezsin değil mi jungkookie~"

"hmhm evet bebeğim hadi afiyet olsun"

Jungkook her ne kadar istemese de bunu yapmalıydı, sevdiği için, onun içindi herşey...

O gün taehyung'u kucağından hiç indirmedi jungkook, onu aslında ne kadar da çok seviyormuş, jungkook daha da bağlanıyordu ama artık kararlıydı.

"Hadi bebeğim uyu artık sen"

"Yaa biraz daha izleyelim"

"hayıırr olamaz saat çok geç oldu hadi yarın izlersin"

"Öfff o zaman sen de gel"

"Nereye"

"uyumaya"

"benimle mi uyumak istiyorsun?"

"Hmhm birşeye sarılmadan uyuyamıyorum, sen gelirsen sana sarılırım"

"Tamam bebeğim gelirim"

Taehyung jungkook u kolundan tutup odaya sürükledi, jungkook un birçok kez gözü dolsa da belli etmedi.

Ona sıkıca sarıldı gece jungkook, özlerse diye çok fotoğrafını çekti, gerçi internette vardı ama. Bu fotoğrafların hepsinde yanındaydı, onlar daha özeldi.

Taehyung hayatında jungkooka büyük bir yer verdi, idoldü ama hayatı o kadar da hareketli değildi. Bu hayat onu korkutsa da alışmıştı gibi sevmişti, yani en azından jungkook un yanında olmasını sevmişti. Jungkookun tavşan dişlerini, büyük gözlerini, ve kokusunu çok seviyordu.
Bütün bunları yaşasa da istemiyordu jungkook tan ayrı kalmayı, onu sevmişti.

Ertesi sabah

Taehyung kendi evinde, kendi odasında tek başına buldu kendisini.

"Jungkook?...."

O yoktu, buraya nasıl geldiğini bilmiyordu. Telefonunu aldı, jungkooku arayacaktı ama numarası yoktu.. Silinmişti, sanki bütün bunlar bi rüyaymış gibi yoktu. Onunla olan fotoğrafları da gitmişti... Ama evini biliyordu oraya gidecekti.

1 saat sonra

Eve gelmişti ama ev boştu.. Anladı taehyung jungkook un kendisini bıraktığını. Dün sorduğu sorular.. Ve sonra bi anda hiç haytına girmemiş gibi çıkması. Rüya mıydı acaba diye düşündü ama değildi.. Biliyordu o vardı. Kendini delirmiş gibi hissetti. Onu istiyordu, özlemişti şimdiden.

Jungkookun evinde yere çöktü ve ağlamaya başladı.. İsyan çığlıkları bile atıyordu, haksızlık gibiydi bunlar...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Bittii bu kadardı umarım beğenirsiniz, oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın sizi seviyorum 💙 teşekkürler...