Dudakları arasında hiç denilecek kadar az bir mesafe kalırken genç kadının gözleri anın etkisiyle kapandı. Dudaklarına vuran ılık nefes ile ellerinin içinin terlediğini hissederken, Acar'ın bir eli usulca yanağına dokundu.
Genç kadın sevdiği adamın...
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
23. Bölüm : İhtiyacı var.
Genç kadının, şiddetli bir ağrı ile bilinci yerine gelmeye başlarken kulaklarına bazı sesler dolmaya başladı. Ölmüş müydü?
Bu sesler de neydi böyle?
Kolunda hissettiği baskı ile yavaşça gözlerini araladı. Bakış açısına sıvası dökülmüş tavan yerine bembeyaz bir tavan girince kaşları çatıldı.
Neredeydi?
Kulaklarında bir uğultu varken bakışları üzerine eğilen kişiye kaydı. Eren'e.
O an heyacanla çatık kaşları düzelirken yerimden doğrulmaya çalıştı ama başındaki ve bedenindeki şiddetli ağrı yatağa geri uzanmasını sağladı. Eren endişeyle bir şeyler söylerken, genç adamı umursamadan gözleri hemen koluna kaydı. Sarılmıştı.
Ne yani ölmemiş miydi?
Kurtulmuş muydu? Kim tarafından?
"Ada?"
Artık sesleri daha iyi ayırt edebiliyorken Eren'e çevirdi kafasını.
"Beni duyabiliyor musun?" dediğinde, Ada boğazındaki kuruluk nedeni ile sadece başını sallamak zorunda kaldı.
Hareketi ile Eren'in yüzünde bir tebessüm oluşurken "Neler olduğunu hatırlıyor musun?" diye sordu.
Neler olduğunu..
Hatırlıyordu. O cani adamın kendisine neler yaşattığını hatırlıyordu.
"E-evet."
Kısık ve pürüzlü sesi ile bakışları iç güdüsel olarak direkt karşısındaki cama kaydı.
Acar'a.
Acar... sevdiği, aşık olduğu adam.
Kendisine anlatması gereken şeyleri hep anlatmayan adam.
