Chuuya ve Dazai onlara verilen bir görev için trene binmek zorunda kalmışlardı. Chuuya devamlı Dazai'a sövüyor, onunla aynı yerde bulunmanın bile midesini bulandırdığını dile getirip duruyordu. Eh Dazai'ın da ondan eksik kalır bir yanı yoktu; Sürekli kendisinin de bu durumdan memnun olmadığını söylüyor, ve durduk yere bir tartışmaya yol açıyordu.
Bu küçük tartışma gitgide hararetlenirken, makinistin megafondan gelen sesi duyuldu: "Tren hareket etmeden önce küçük ve değerli eşyalarınızı kaybolmayacağı bir yere koyduğunuza emin olun. Eğer eşyalarınız kaybolursa hiçbir şekilde sorumluluk almayacağız. Teşekkürler ve iyi yolculuklar.
Dazai, Chuuya'ya, yüzünde hiç de masum sayılmayacak bir sırıtmayla bakmaya başladı. Chuuya daha ne olduğunu anlayamazken, Dazai atik bir hareketle Chuuya'yı kucağına aldı.
"N'apıyon lan gereksiz varlık?! İndir beni!"
Dazai, Chuuya'yı takmaya tenezzül bile etmezken, yüzüne biraz daha yaklaştı: "Chuuya, makinisti duymadın mı? Küçük ve değerli şeyleri kaybolmayacağına emin olduğumuz bir yere koymamızı söyledi. Ben de, seni kaybolmayacağına emin olduğum tek yer, yani kucağımda tutuyorum."
Chuuya, kucağında durduğu adama tekmeler savururken, bağırmayı da ihmal etmiyordu: "NE DİYON LAN SEN, İNTİHARA MEYİLLİ MAL! İNDİRMEZSEN AĞZINI YÜZÜNÜ KIRARIM, İNDİR!"
Dazai, Chuuya'nın tekmelerinden itinayla kaçarken, hâla Chuuya ile uğraşmaya devam ediyordu: "Chuuya Kaybolmayacağına emin misin? Eğer kaybolursan bu boyla zor buluruz seni" Cümlesini bitirir bitirmez yüzünde alaylı bir gülücük peyda oldu.
"NEDEDİN LAN SEN?! KORK BENDEN DAZAİ! GEBERTECEĞİM SENİ!"
Chuuya atik bir haraketle Dazai'ın tutuşundan kurtulup omzuna atladı, ve var gücüyle Dazai'ı boğmaya başladı.
Rất tiếc! Hình ảnh này không tuân theo hướng dẫn nội dung. Để tiếp tục đăng tải, vui lòng xóa hoặc tải lên một hình ảnh khác.
