UÇURUM

# Bazen Olmayışını Sev #

Hiç hissettiklerinizden vazgeçmek zorunda kaldınız mı?

Ben kaldım. Sevdiğim her şeyden kendimi uzak tutmak istedim. Başka eller tuttum, başka dünyalar tanıdım. İlk başta her şey yolundaymış gibi oluyor. Sonra tüm her şey gene birine çıkıyor.

Kendime itiraf edemez oldum doğruları. Çünkü doğrular acıtıyordu. Onu çok istedim. Hiç sarılmadım. Kokusunu da bilmiyorum mesela. Ama onu herkesten çok ama çok sevdim. Umursamadı, sevmedi. Sevsin istedim hem de çok fazla.

Sonra bundan vazgeçtim. Biraz olsun umursasın istedim. Umursamadı. Her gün sessizce vedalaştım onunla. Sadece sevdim. Ne yaptıysam kendime yaptım. O da ne yaptıysa bana yaptı. Kalbimi kırmak istedi. Canımı acıtmak istedi.

Neden?

Bilmiyorum.

Belki daha uzun daha güzel olabilseydim severdi dedim Bu düşünce öyle çok acıttı ki kalbimi...

Gene kendime zarar verdim. Kendi içime kapandım. Kimseyle haberleşmedim bir süre. Gidişi, gidişleri..

Hiç aklımdan gitmedi, gitmiyor.

Hala özlüyorum.

Seviyor muyum?

Bilmiyorum,

Kirpiklerinin ucuna kadar sevdiğim adam beni bir kirpik ucu kadar bile sevmedi.En çok acıtan da o zaten .

Azcık sevse yeterdi halbuki bir kez gözlerimin içine benim ona baktiğim gibi baksaydı yine yeterdi ama olmadı .Olmayınca olmuyor demek ki.Kendimi zorla ona aşık edecek değildim sonuçta

Sonra bende değişmek istedim

Artık ne acı, ne sevgi,nede mutluluğu hissetmek istemiyordum

Ama eskisi gibi değil hislerim. Ne ona karşı ne de başkalarına karşı aynı değil hiçbir şey. Sanırım hep böyle devam edecek. En güzel duygularıma nokta koydu .

Bitti ...

Gene de kızgın değilim. İstesemde kızamam zaten

Ben onu ağlayarak hatırlayacağım ama o beni gülerek hatırlasın

Umarım hep mutlu olur...

Ve ben "ondan asla vazgeçemem "diyorum ama
O zaten hiç benim olmamıştı ki .ben de onun olmayışını sevmiştim zaten ...