Κεφάλαιο 64

411 30 8
                                    

Φτάσαμε στο εστιατόριο και κάτσαμε στο τραπέζι. Ξαφνικα ήρθε ο σερβιτόρος με ενα μπλοκ και ένα αναπτήρα. Μας αναψε το κερί και μετά ρώτησε.
- Τι θα θέλατε? Λέει καθως μου χαμογελάει με ενα πονηρό ύφος και ο Draco με παρατηρεί.
- Εγω θα ήθελα μια μερίδα tacos. Λέει ο Draco ελάχιστα θυμωμένος.
- Ωραια. Και εσύ όμορφη? Λέει και με κοιτάει.
- Εμμμ εγώ θα ήθελα μια μερίδα nachos με καυτερη σάλτσα και ενα taco.
- Η σάλτσα θες να είναι τόσο καυτή όσο εσύ όμορφη? Λέει και μου χαμογελάει πονηρά και εγώ είμαι έτοιμη να ξεράσω.
Τότε ο Draco  εχει ζηλέψει παρα πολύ.
- Καυτη και ΠΑΝΤΡΕΜΈΝΗ! Λέει ο Draco καθως υψωνει την φωνή του και παιρνει το χέρι μου δείχνοντας του την βερα μου.
- Εμ- συγγνώμη δ- δεν το ήξερα. Λέει και φεύγει.
- Ώστε ο Draco Lucius Malfoy ζηλεύει? Λέω και γελάω.
- Εισαι μόνο δικη μου ΜΟΝΟ δική μου το κατάλαβες? Είσαι η Y/N Malfoy! Είσαι η γυναίκα μου! Λέει και εγώ του πιάνω το χέρι και τον φιλαω παθιασμένα.
- Το ξέρω μωρο μου. Λεω και του ψιθυρίζει το αυτί
- Μονο δική σου... Λεω και ο Draco δαγκώνει τα χείλη του. Τοτε μια κοπέλα μας φέρνει την παραγγελία μας.
- Ωριστε το taco και τα nachos σας. Λέει και μου τα δίνει.
- Και ορίστε τα δικά σου taco γλυκούλη. Λέει και κλείνει το μάτι στον Draco. Εγω ζήλεψα αλλα προσπάθησα να το χειριστώ.
- Σας ευχαριστούμε μάλλον θα αναρωτιέστε γιατι πειρα τόσα πολλά? Βλέπετε τρώω για δυο. Λεω και της δείχνω την κοιλιά μου. Τοτε εκείνη χάνει το χρώμα της.
- Α ναι συγχαρητήρια. Λεει και φεύγει.
- Μμμμ ώστε και εσύ ζηλεύεις? Λεει ο Draco και με κοιτάει με ενα χαμόγελο.
- Ο σκάσε και φαε μωρο μου. Λέω και τρώμε. Όταν τελειώνουμε πάμε πίσω στο Hogwarts.
- Λοιπον κάλεσε τα παιδιά για να μάθουμε επιτέλους το φύλλο του μωρού! Λεω και ο Draco παιρνει τα παιδιά. Αμεσως τα παιδιά έρχονται.
- ΕΊΜΑΣΤΕ ΕΔΩ! Λενε όλοι.
- Ωραια ελατε. Λεω και πάμε έξω.
- Παμε παιδιά έχουμε αγωνία! Λενε τα παιδιά.
- Ωραια πάμε. Λεω και παίρνουμε και οι δυο μια βαθιά ανάσα.
- Εισαι έτοιμος μωρο μου? Λεω στον Draco.
- Ναι μωρο μου. Με το 3
- 1
- 2
- 3!!! Λεμε και σκαμε τα κομφετί. Μολις βλέπω το χρώμα παθαίνω εγκεφαλικό όπως και όλοι.
- Δεν το πιστεύω!
- Ειναι....
- ΔΊΔΥΜΑ!Λεει ο Draco και αρχίζει να χοροπηδάει από την χαρά του.
- Ενα αγορι και ενα κοριτσι.... Λέω και είμαι έτοιμη να λιποθυμησω.
- Μωρο μου εισαι καλά? Λεει ο Draco
- Ναι μωρο απλα δεν το πιστεύω. Λεω και γελάω χαρούμενη.
- Αγαπη μου σε λατρεύω! Λέει ο Draco και με φιλάει παθιασμένα.
- Και εγώ μωρο μου. Λέω και τον φιλαω.
- Αου! Λεω εγώ
- Τι?! Τι έγινε μωρο μου?! Εισαι καλά?! Λέει ο Draco
- Ναι μωρο μου απλα νομίζω κλοτσισανε. Και τα δυο. Λεω και ο Draco εχει ενα τεράστιο χαμόγελο.
- Τι?
- ΤΑ ΜΩΡΑ ΜΟΥ ΚΛΟΤΣΙΣΑΝ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ! Λέει ο Draco και γελάω.
- ΣΥΓΧΑΡΗΤΉΡΙΑ! Λενε όλα τα παιδιά.
- Ευχαριστούμε! Λεμε και γελάμε.
- Ωραια τώρα πάμε πίσω στο δωματιο λεει ο Draco και με παιρβει στα χέρια.
- Εϊ- περι-
- Οχι πάμε τώρα.
- Καλά αντίο παιδιά.
- Αντιο!
Φτανουμε στο δωμάτιο και ο Draco με αφήνει στο κρεβάτι. Αρχιζει να με φιλάει. Και αρχίζουμε να φασωνομαστε. Μου φιλάει το λαιμό αφήνοντας πιπιλιες.
- Draco..ahh.. Λεω και αναστενάζω.
- Σσσσ. Λέει και με ξανά φιλάει στο λαιμό πιο άγρια.
- Mmmmm Draco..ahh. Λεω και ξανά αναστεναζω.
- Σου αρέσει μωρο μου? Λέει ενώ με φιλάει.
- Ν-ναι. Λεω και σταματάει και κάθεται δίπλα μου.
Hallo αυτο ήταν το σημερινό κεφάλαιο ελπίζω να σας άρεσε. Κάποιος στα σχόλια πρότεινε δίδυμα και εσείς το θέλατε οποτε το έκανα. Enjoy💚

Don't let me go Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα