Don't let me go

Κεφάλαιο 14

Είναι τα τελευταία δευτερόλεπτα ζωής του Draco και τα τελευταία μου λόγια σε εκείνον είναι.
-Καλά Χριστούγεννα αγάπη μου. (Γιατί ξέχασα να πω ότι ήταν παραμονή Χριστουγέννων.)
Όμως βλέπω ότι ο Draco σφίγγει τα μάτια του και εγω φωνάζω στην νοσοκόμα.
- Περιμένετε! Και οι νοσοκόμα Σταματάει. Εγώ τρέχω στον Draco και αρχίζω να του μιλάω.
-Draco άνοιξε τα μάτια σε παρακαλώ! Έλα σε παρακαλώ το ξέρω ότι είσαι εδώ!
Τότε ακούω τον πιο όμορφο ήχο που έχω ακούσει τον τελευταίο μήνα.
-y/n.... Λέει σιγά σιγά ο Draco.
-Draco!!! Λέω και είμαι τόσο χαρούμενη.
-Y/N είναι όλα καλά που βρίσκομαι? Λέει ο Draco πλέον με την κανονική του φωνή.
-Στο νοσοκομείο ήσουν σε κόμμα εδώ και ένα μήνα. Λέω και είμαι έτοιμη να κλάψω από συγκίνηση.
- Ει γιατί βούρκωσες αγάπη μου?Λέει ο Draco και μου πιάνει το χέρι.
- Δεν μπορείς να καταλάβεις πόσο μου έλειψες. Νόμιζα ότι σε έχασα. Λέω και πλέον έχω αρχίσει να κλαίω.
- Σσσσ αγάπη μου όλα καλά θα πάνε δεν θα με ξεφορτωθείς τόσο εύκολα.
Λέει και με αγκαλιάζει. Εγώ τον αγκαλιάζω σφιχτά και του λέω.
- Δεν ξέρω τι θα έκανα χωρίς εσένα.
- Τόσο πολύ σου έλειψα μωρό μου. Λέει ο Draco και αρχίζει και αυτός να βουρώνει.
- Αν της έλειψες λέει κάθε μέρα ήταν εδώ μαζί σου και κοιμόταν εδώ και ένα μήνα εδώ στο νοσοκομείο. Λέει η Hermione.
-Αλήθεια?! Λέει ο Draco έκπληκτος.
- Εννοείται! Είσαι πολύ τυχερός που έχεις τέτοια κοπέλα.
- Αυτό το ξέρω ήδη. Λέει και με κοιτάει βαθιά στα μάτια.
- Λέω να σας αφήσουμε λίγο μόνους. Λέει η νοσοκόμα και όλοι φεύγουν από το δωμάτιο.
- Λοιπόν τόσο πολύ σου έλειψα?
Εγώ δε λέω τίποτα το μόνο που κάνω είναι να τον αρπάζω και να τον φιλάω.
Με φιλάει και αυτός και με παίρνει στην αγκαλιά του.
-Μου έλειψε αυτό. Του λέω και αυτός μου σκουπίζει τα δάκρυα από το πρόσωπο μου και μου λέει.
- Εμένα να δεις. Και συνεχίζει να με φιλάει παθιασμένα.
- Ο κάτι τελευταίο τι δώρο θες για τα Χριστούγεννα πριγκίπισσα. Λέει ο Draco με ένα χαμόγελο στο χείλη.
- Το ότι γύρισες πίσω σε εμένα είναι το καλύτερο δώρο Χριστουγέννων που θα μπορούσα να πάρω. Του λέω και συνεχίζω να τον φιλάω.
****
Πέρασε κάποια ώρα και του λέω.
- Θες να πάμε στο δωμάτιο μας? Έχω να πάω εδώ και έναν μήνα.
- Αμέ ότι θέλει το μωρό μου. Λέει ο Draco και πάμε στο δωμάτιο μας.
Όταν φτάνουμε ο Draco  με ρίχνει στο κρεβάτι και με αγκαλιάζει. Καθώς παίζει με τα μαλλιά μου με ρωτάει.
- Μωρό μου πως με έσωσες από το δάσος?
- Εμμμ είσαι σίγουρος ότι θέλεις να σου πω.
- Εγώ είμαι αλλά εσύ είσαι? Λέει ο Draco.
- Η αλήθεια είναι ότι αυτή είναι μια ανάμνηση που θέλω να ξεχάσω αλλά έχεις δικαίωμα να ξέρεις. Λέω και παίρνω μια βαθιά ανάσα και ξεκινάω.
- Λοιπόν όταν αυτός ο τύπος σε "σκότωσε" ή τουλάχιστον έτσι νόμιζα έχασα την γη κάτω από τα πόδια μου. Ένιωσα τόσο πόνο που έριξα μια τόσο δυνατή κραυγή και κατέστρεψα τα πάντα γύρω μου. Τότε τα μάτια μου άσπρισαν και άρχισα να αιωρούμαι. Ο τύπος είχε πέσει στο πάτωμα και είχε παγώσει από τον φόβο. Και τότε εγώ τον σήκωσα με την τηλεκινητικοτιτα μου και... Η φωνή μου έσπασε εκείνη την στιγμή.
- Y/N είσαι καλά? Μπορείς να μου πεις τα πάντα το ξέρεις. Λέει ο Draco και με αγκαλιάζει ακόμα πιο σφιχτά.
- Το ξέρω. Παίρνω μια βαθιά ανάσα και το λέω.
- Τ-Τότε εγώ το-τον σκότωσα. Λέω και ξεσπάω σε κλάματα.
- Ει ηρέμησε μωρό μου δεν φτες  εσύ το έκανες γιατί νόμιζες ότι πέθανα.
-Το ξέρω αλλά σου το είχα πει ότι αυτές οι δυνάμεις θα με κάνουν να βλάψω τους ανθρώπους.
- Για αυτό πρέπει να μάθεις την ελέγχεις. Λέει ο Draco.
- Τι εννοείς?
- Λέω ότι αύριο θα πάμε να δαμάσουμε αυτές τις δύναμης.
- Μας πως θα το κάνουμε αυτό? Λέω στον Draco με απορία.
-Είναι η κατάλληλη στιγμή. Έχουμε τις διακοπές των Χριστουγέννων δηλαδή δύο ολόκληρες εβδομάδες για να τις δαμάσουμε.
- Draco δεν ξέρω αν είναι καλή ιδέα. Λέω με δισταγμό.
-Y/N  ήδη έχεις εν μέρη δαμασει τις δυνάμεις. Το έκανες την ημέρα στο δάσος. Πέταξες χωρίς να νιώσεις χαρά!
- Έχεις δίκιο αλλά αν σου κάνω κακό?
-Δεν θα μου κάνεις κακό. Είμαι σίγουρος για αυτό. Λέει ο Draco και μου χαμογελάει.
- Οκ τότε αλλά άμα σε βλαψω έστω και για ένα λεπτό θα σταματήσουμε.
-  Τέλεια αύριο αρχίζουμε καληνύχτα πριγκίπισσα. Λέει ο Draco και πέφτουμε για ύπνο.
Αυτό ήταν άλλο ένα κεφάλαιο ήταν μικρό το ξέρω αλλά το επόμενο θέλω να το κάνω μεγάλο οπότε έπρεπε να είναι μικρό. Enjoy 💚