Don't let me go

Κεφάλαιο 9

Ανοίγω σιγά σιγά τα μάτια μου και το πρώτο πράγμα που βλέπω είναι τον Draco ξαπλωμένο στα πόδια μου να κλαίει και να λέει.
- Δεν μπορώ να την χάσω είναι ότι πιο σημαντικό έχω στο κόσμο.
Τότε εγώ λέω με όση δύναμη έχω.
- Dr- Draco
-Y/N! Ευτυχώς είσαι καλά! Λέει και με αγκαλιάζει σφιχτά.
- Μην με ακουμπάς! Λέω αφού πλέον έχω όλες τις εσθήσεις μου.
- Μωρό μου τι έκανα και σε έκανα να νιώσεις τόσο απαίσια? Μου λέει με μια απορία στα μάτια.
- Μπορείς σε παρακαλώ να μην κάνεις σαν να μην ξέρεις τίποτα! Του λέω οργισμένη.
- Μα αλήθεια σου λέω δεν έχω ιδέα.
- Καλά καλά αφού κάνεις τον ανίξερο προς ενημέρωση σου σε είδα να φιλάς την Emma.
- Την Emma?! Εγώ ποτέ δεν θ-
- Σε παρακαλώ φύγε. Του λέω διακόπτοντας τον.
- Y/N σε παρακαλώ πρέπει να με πιστέψεις. Λέει και είναι έτοιμος να αρχίσει να κλαίει.
- Draco αυτή την στιγμή είμαι πολλή κουρασμένη οπότε θα σε παρακαλούσα να φύγεις.
- Καλά Y/N θα σε αφήσω να ξεκουραστείς. Όμως να ξέρεις σε αγαπάω τόσο πολύ ποτέ δεν θα φιλούσα αυτήν την πουτανα. Λέει και εγώ παγώνω αφού ποτέ δεν μου είχε πει την λέξη σε αγαπώ.
- Draco...
-Ναι Y/N?
- Αν με αγαπάς τόσο πολύ γιατί να μου το κάνεις αυτό?
Ο Draco δεν λέει τίποτα το μόνο που κάνει είναι να έρθει κοντά μου και να μου ψιθυρίσει.
- Θα βρω πως και γιατί έγινε αυτό και στο ορκίζομαι ότι μόλις το βρω θα έρθω και θα σε πνίξω στα φιλιά.
Τότε εγώ νιώθω τον πόνο που νιώθει και το μόνο που του λέω είναι.
- Καλή επιτυχία. Και τότε ο Draco φεύγει από το δωμάτιο.
****
Κάποιες ώρες αργότερα βλέπω την κυρία Magonagall να έρχεται προς το μέρος μου και να μου λέει.
- Παιδί μου είσαι καλά?
- Ναι κυρία Magonagall. Της απαντάω.
- Πως έγινε αυτό? Με ρωτάει.
- Δεν ξέρω το μόνο που θυμάμαι είναι να βγάζω μια κραυγή και όλοι οι καθρέφτες στο μπάνιο τον κοριτσιών να σπάνε. Ύστερα μόνο το απόλυτο σκοτάδι.
Τότε βλέπω το βλέμμα της κυρίας Magonagall να παγώνει και να λέει σιγανά.
- Δεν μπορεί....
- Υπάρχει κάποιο πρόβλημα κυρία Magonagall? Την ρωτάω ανχωμένη.
- Όχι όχι τίποτα χρυσή μου εσύ ξεκουράσου. Απαντάει η κυρία Magonagall και πάει να φύγει. Αμέσως μου έρχεται στο μυαλό το κομμένο κομμάτι χαρτί που μου είχε δώσει η Hermione και αναρωτήθηκα αν αυτό έχει να κάνει με τον πατέρα μου. Έτσι άρπαξα την ευκαιρία και την ρώτησα.
- Κυρία Magonagall έχει αυτό κάποια σχέση με αυτό που πήγε να κλέψει ο πατέρας μου?
- Που έμαθες εσύ για το πετράδι της απόλυτης δύναμης? Λέει η  κυρία Magonagall με μια αναστάτωση στα μάτια.
- Τι εννοείτε το πετράδι της απόλυτης δύναμης?
- Εεεμ τίποτα δεσποινίς Y/N καλή ξεκούραση α και μπορείτε να φύγετε αν το θέλετε. Λέει και φεύγει.
Αμέσως εγώ τρέχω και πάω να πω τα πάντα στην Hermione.
Αλα μόλις με βλέπει τρέχει να με αγκαλιάσει.
- Y/N δόξα τον Θεό είσαι καλά συγγνώμη που δεν ήρθα να σε δω απλά μας το απαγόρευσαν.
- Τι εννοείς και ο Draco πως μπόρεσε να έρθει?
- Αα ναι ο Draco δεν έφυγε από το πλευρό σου ούτε στιγμή μας είπε ότι δεν θα φύγει μέχρι να ξυπνήσεις και να του το πεις η ίδια.
- Σο- Σοβαρά? Λέει όλο έκπληξη.
-Ναι!
- Τέλος πάντων έχω να σου πω κάτι. Της λέω και της τα εξηγώ όλα. Ακόμα και το γιατί ήμουν στο νοσοκομείο.
- Αλήθεια? Λυπάμαι για εσένα και τον Draco. Επίσης τι εννοείς το πετράδι της απόλυτης δύναμης?
- Το ίδιο ρώτησα και εγω την κυρία Magonagall αλλά δεν πήρα απάντηση. Να σου πω μήπως μπορούμε να βρούμε τίποτα για αυτό στην βιβλιοθήκη? Ρωτάω με την ελπίδα να πει ναι.
- Νομίζω ότι κάτι θα βρούμε. Μου απαντάει και πάμε κατευθείαν στην βιβλιοθήκη. Εκεί βρίσκουμε μετά από πολύ ψάξιμο ένα βιβλίο που να αναφέρετε σε αυτό το πετράδι.
- Εδώ λέει ότι το πετράδι της απόλυτης δύναμης μπορεί να δώσει σε οποιαδήποτε το κατέχει τις ακόλουθες δύναμης:
Πρώτον την δυνατότητα να καταστρέφει ότι βρίσκετε σε ακτίνα 10 χιλιομέτρων.
Δεύτερον την ικανότητα να ελέγχει τον καιρό.
Τρίτον την τηλεκινητικότιτα.
Και τέταρτον την ικανότητα του πετάγματος με υπερβολική ταχύτητα.
Το κάθε ένα αντιστοιχεί σε ένα συναίσθημα αλλά μόνο ένας  υπέρτατος μάγος ή μια υπέρτατη μάγισσα μπορεί να δαμάσει και τις τέσσερις ικανότητες χωρίς να χρειάζεται να έχει αυτά τα συναισθήματα κάθε φορά.
- Μόνο αυτό δεν λέει τίποτα για το ποιο συναίσθημα αντιστοιχεί σε κάθε δύναμη? Λέω εγώ με απορία
- Όχι η σελίδα είναι καμένη. Μου απαντάει και εγώ απογοητεύομαι.
- Δεν πειράζει θα τα βρούμε μόνο που εγώ δεν κατέχω το πετράδι τουλάχιστον από όσο ξέρω.
- Είσαι σίγουρη? Με ρωτάει η Hermione.
- Απόλυτα. Της απαντάω εγώ.
- Μήπως θα έπρεπε να ρωτήσεις την κυρία Magonagall? Ίσως σου πει κάτι.
- Όταν πήγα να αναφέρω το θέμα το απέφυγε άμεσος. Της λέω εγώ προβληματισμένη
- Πρέπει να κάνεις μια προσπάθεια. Μου λέει αποφασιστικά.
- Εντάξει θα πάω να της μιλήσω. Της λέω και πάω να βρω την κυρία Magonagall. Όμως καθώς πάω ακούω την φωνή της Pansy να λέει.
- Ουαου ερωτικό φίλτρο στο ποτό του Draco πως δεν το σκέφτηκα εγώ.
- Το ξέρω είμαι πανέξυπνη κρίμα πάντως που ο Draco αγαπάει τόσο πολύ αυτήν την βλαμμένη την Y/N που όταν την κοίταξε στα μάτια τα μαγιά λύθηκαν. Λέει η Emma και εγω μένω παγωτό.
- Ναι ρε γαμωτο κρίμα. Λέει η Pansy και μόλις τελειώνει την φράση νιώθω τόσο χαρούμενη αφού καταλαβαίνω το ποσό λάθος έκανα για τον Draco.
Έτσι χωρίς δεύτερη σκέψη τρέχω να βρω τον Draco. Τον ψάχνω για πολύ ώρα και επιτέλους τον βρίσκω. Τότε φωνάζω όσο πιο δυνατά μπορώ.
- DRACO!!! Και βλέπω τον Draco να γυρίζει και να με κοιτάει. Έτσι εγώ τρέχω πιο γρήγορα από ποτέ και πέφτω στην αγκαλιά του λέγοντας του.
- Συγγνώμη συγγνώμη συγγνώμη και αν υπάρχει μεγαλύτερη συγγνώμη θα σου την πω. Λέω και αρχίζω να δακρύζω.
- Έι  έι έι ηρέμησε Y/N τι έγινε? Λέει ο Draco
- Άκουσα την Emma και την Pansy να λένε ότι η Emma έριξε ερωτικό φίλτρο στο ποτό σου για αυτό την φίλησες αλλά όταν με είδες η αγάπη σου για εμένα ήταν τόσο δυνατή που έσπασε τα μαγιά. Για αυτό συγγνώμη που δεν σε πίστεψα είμαι απαράδεκτη νιώθω απαίσια.
- Αγάπη μου γιατί να νιώθεις άσχημα ο καθένας δεν θα με πίστευε δεν φτες σε κάτι. Και αν πιάσω την Emma στα χέρια μου θα την πατήσω κάτω.
- Αλήθεια Draco δεν μου έχεις θυμώσει που δεν σε πίστεψα? Λέω εγώ και είναι λες και μου φεύγει ένα βάρος.
- Όχι μωρό μου ούτε λίγο. Μου απαντάει και μου χαμογελάει. Τότε εγώ βάζω τα χέρια μου γύρω από το λαιμό του και όλο χαρά και ανακούφιση τον φιλάω.
- Μου έλειψε αυτό το φιλί. Λέει ο Draco και συνεχίζει να με φιλάει ακόμα πιο παθιασμένα.
- Και εμένα δεν ξέρεις πόσο. Του απαντάω και συνεχίζω και εγώ να τον φιλάω παθιασμένα.
Τότε ο Draco με παίρνει στην αγκαλιά του και με πάει στο δωμάτιο μας.Οταν έχουμε φτάσει πλέον στο δωμάτιο με πετάει στο κρεβάτι και συνεχίζει να με φιλάει.
- Draco... Του λέω εγώ προσπαθώντας να μην υποκύψω.
- Ναι μωρό μου. Λέει ο Draco με βαριά φωνή.
- Πρέπει να πάω στην κυρία Magonagall είναι πολύ επείγον.
- Μα γιατί? Μου έχεις λείψει τόσο πολύ και επιτέλους είσαι όλη δική μου και πάλι.
- Το ξέρω και εγώ θέλω να μην φύγω από κοντά σου αλλά πραγματικά είναι πάρα πολύ επείγον.
- Καλά...Παντός να ξέρεις εγώ θα σε περιμένω. Μου λέει και μου δίνει ένα τελευταίο φιλί πριν φύγω για να βρω την κυρία Magonagall.
Πάω λοιπόν στο γραφείο της και την ακούω να μιλάει με όλους του καθηγητές όμως αυτό που ακούω με αν και μου λύνει τόσες πολλές απορίες με αφήνει με ανοιχτό το στόμα.
Αυτό ήταν το σημερινό κεφάλαιο ελπίζω να σας άρεσε ίσως ανεβάσω και άλλο σήμερα. Enjoy ❤️