De Buurtpolitie- Wat als de ware dichter is als je denkt ?-

het etentje

Eric

Ik werd wakker in een zetel, waar ben ik. Ik keek in het rond, oh ja ik zit in het ziekenhuis bij Brigitte. Ik stond recht en ging naar Koen. ' Koen....' fluisterde ik en schudde hem wakker. ' We moeten gaan werken!' Fluisterde ik nog eens. Koen werd wakker en stond recht. We probeerde in alle stilte ons gerief te pakken, ik nam mijn gsm, sleutels, jas.... damn. Mijn jas bleef aan de stoel hangen waardoor de stoel geluid maakte en Brigitte nu wakker is. ' Sorry!' Fluisterde ik. ' Is niks maar waar gaan jullie naar toe ?' Vroeg ze. ' Werken.' Ze knikte. Koen en ik vertrokken. We reden eerst naar huis om ons om te kleden om dan naar het commissariaat te gaan. We kwamen aan het commissariaat aan en gingen direct naar de vergaderzaal. ' Goedemorgend! ' zeiden we in koor. Floor en Veli zaten er al. ' Goedemorgend.' Antwoordden ze. We namen koffie en gingen zitten. ' Nog iets gehoord van die vrouw?' Vroeg Floor. Ik kon even niet volgen en liet dat ook merken. ' Ja Ericske die u lastigvalt.' Zei ze. ' Ah ja gisteren heeft ze nog gestuurd dat ze meer bewijs wil.' Zei ik. ' Wat voor bewijs.' Vroeg ze. 'Ze wilt een etentje met ons drietjes...vanavond.' zei ik geërgerd. ' Vanavond maar Brigitte ligt...' zei ze geschokt. ' Ja maar Brigitte mag naar huis vandaag.' Zei ik. ' Ja en dan Eric jij weet even goed als ik dat ze nog altijd last kan hebben he!' Zei ze kwaad. ' Floortje ik weet dat ja... ik heb het haar ook gezegd maar ze vindt het oke.' Zei ik.

Het etentje

Brigitte

Ik was me volop aan het klaarmaken om sebiet te gaan eten met Eric en die vrouw...Elise... Binnen 5 minuten zou Eric hier zijn. Ik legde mijn haar nog goed en ging naar beneden. Ik nam mijn gsm en sleutels en stak ze in mijn handtas. Ding dong...ik liep snel naar de deur. 'Heey!' Zei ik blij. 'Je ziet er mooi uit. Ben je klaar?' Zei Vroeg Eric. 'Dank u jij ook en ik ben klaar.' Zei ik. We vertrokken naar het afgesproken restaurant. 'Hoe gaan we dat nu doen?' Vroeg ik toen we in de auto zaten. 'Dat ik het zelf eigenlijk niet weet.' Zei hij een tikkeltje teleurgesteld. 'We moeten gewoon doen alsof...dus denk gewoon dat we een koppel zijn.' Zei ik. Eric glimlachte. We kwamen aan het restaurant aan. We gingen binnen. 'Goedenavond hebt u gereserveerd?' Vroeg een jonge gast. 'Ja maar we zien ze al zitten.' Zei Eric vriendelijk. We liepen naar de tafel waar een vrouw zat. 'Elise.' Zei Eric droog. 'Dag Eric!' Zei ze fake blij. We gingen zitten, ik zat natuurlijk naast Eric. 'Waarom wou gij perse met ons hier komen eten ?' Vroeg Eric geërgerd. 'Omdat ik wil zien dat het waar is.' Zei ze. 'Wij gaan hier niet over liegen.' Zei Eric boos. 'Doe eens een beetje rustig.' Zei ik en gaf een tikje tegen Eric zijn arm. 'Sorry.' Zei hij en glimlachte. 'Hoe kan je nu zien aan een etentje of je een koppel bent of niet?' Vroeg ik voorzichtig. 'Aan het gedrag en hoe jullie tegen elkaar praten.' Zei ze boos. Oke ze haat mij dus...'doe is rustig tegen haar.' Zei Eric boos. 'Goed bezig Eric...uw vrouwke al beschermen.' Zei ze met een uitdagende stem. 'Is dat niet normaal ofzo?' Vroeg Eric boos. 'Luister he Ericske... ik ken u al langer dan dat gij denkt he.' Zei ze. 'Wat heeft dat te maken met ons?' Vroeg Eric en wees naar mij en zichzelf. 'Dat wil zeggen dat ik weet met wie en hoe gij met iemand omgaat.' Zei ze. 'Ik ken u pas twee dagen.' Zei Eric boos. 'En ik u-' 'kan dit ook op een rustige manier?' Onderbrak ik Elise. 'Sorry.' Zei Eric en legde zijn arm rond mijn schouders. 'Dus we beginnen opnieuw.' Zei ik. 'Het enigste wat ik wil is de waarheid ! Ik weet dat jullie geen koppel zijn en ik weet dat Eric een vrouwenjager is.' Zei Elise. Ik keek verbaasd naar Eric. 'Zie he Elise. Wat je nu voor u ziet is echt.' Zei ik. 'Nee dat is niet ! Jullie zijn collega's...dat mag niet.' Zei ze. 'Ja wij zijn collega's...en een koppel. Anders zou ik dit nooit doen.' Zei ik. Ik keek naar Eric, ik gaf een klein knikje zodat hij wist wat er ging gebeuren. Eric was direct mee en legde zijn hand in mijn hals, onze hoofden kwamen dichter bij elkaar en we kuste. 'Voila.' Zei ik trots. 'Dat kan ik ook doen bij mijn collega's hoor.' Zei ze geërgerd. 'Hoelang gaat gij hier zo nog blijven zitten? Wat moeten wij doen voor het te bewijzen?' Vroeg Eric.

Eric

'Jullie doen gewoon niet zoals een koppel. Jullie schaamen zich precies voor elkaar.' Zei ze. 'Van waar haal je dat?' Vroeg ik verbaasd. 'Hallo ik zie dat wel he.' Zei ze en zwaaide met haar handen. 'Waarom moet jij weten of wij een koppel zijn of niet?' Vroeg Brigitte. 'Omdat Eric twee dagen geleden van mij was.' Zei ze boos. 'Je zegt het zelf was, nu ben ik van haar. En stop met zo te reageren tegen haar.' Zei ik en pakte Brigitte vast. Ze legde haar hand op mijn been. Dat was zo een goed gevoel. Ondertussen hadden we ons eten al gekregen en opgegeten. 'Nu niet direct kijken, maar zie wie er rechts achter ons zit.' Fluisterde Brigitte. Onsubtiel keek ik achterom. 'Tis niet waar he. Zit die hier al lang?' Vroeg ik stil. 'Ik denk het wel.'

'Zie he Elise...wij zijn een koppel en wij gaan ons niet laten doen door u...laat ons dus gewoon met rust.' Zei Brigitte. 'Oke ik heb het begrepen.' Zei ze,ze stond recht en nam haar jas. 'Zoek maar niet te ver voor die aanslag.' Zei ze en weg was ze. Ik liet Brigitte los en keek haar verbaasd aan. 'Heeft zij dat gedaan?' Vroeg ik stil. 'Dat zul-'  'wat waren we hier allemaal aan het doen?' Onderbrak iemand Brigitte. Ik keek omhoog. 'Dag...chef.' zeiden we stil. 'Mag ik ?' Vroeg hij en wees naar de vrije stoel. We knikten en hij ging zitten. 'Ik luister.' Zei hij. 'Wat u gezien heeft is niet wat het lijkt.' Zei ik. 'Mannekes wij hebben hier al over gepraat he.' Zei de chef. Ik wou iets zeggen maar de chef deed teken dat ik moest zwijgen. 'Was dat die vrouw?' Vroeg hij.

Brigitte

'Ja ze wou weten of wij echt een koppel waren of niet.' Zei Eric. 'En...' zei de chef. 'Nee wij zijn beste vrienden.' Zei Eric snel. 'Aah spijtig.' Zei de chef. Ik keek verbaasd naar Eric en dan terug naar de chef. 'Ale ik ga jullie laten. Wanneer mag je terug komen werken?' Vroeg de chef. 'Ik mag al terug werken maar  nog geen patrouilles enzovoort...dus papierwerk. En Tineke ook.' Zei ik. 'Dat komt goed uit. Ik zie jullie morgen.' Zei de chef en ging weg. 'Dan zullen wij ook maar is naar huis gaan zeker.' Zei Eric. Ik knikte instemmend. We betaalde de rekening en vertrokken. We stapten in de auto en Eric wou de auto starten. 'Zeg dat het niet waar is-' 'het is niet waar.' Lachte ik. Eric begon te lachen. 'Ik denk dat we te voet moeten. De auto wil niet starten.' Zei hij. We stapten terug uit de auto. 'Ik ga wel ffkes met u mee.' Zei hij. Ik glimlachte en we vertrokken naar mijn thuis. Na 20 minuten kwamen we bij mij thuis aan. Eric ging met mij mee tot aan de deur. Eric stond over mijn we keken in elkaars ogen. 'Ik zal m-maar is naar binnen gaan.' Zei ik en gaf hem een knuffel. 'Ale dan tot morgen zeker.' Zei Eric terwijl we elkaar nog aan het knuffelen waren. Hij liet me los en keek diep in mijn ogen en ik in de zijne. Zonder te beseffen wat er aan het gebeuren was...kwamen we dichter met onze hoofden en kuste. Toen we elkaar loslieten stond ik verstijfd. 'Eeh...sorry.... ik eeh ik zal...eeh...maar is gaan.' Zei hij en vertrok. Ik ging naar binnen en maakt eme klaar om te gaan slapen.

Eric

Wat heb ik nu gedaan? Morgen wordt echt awkward. Mijn huis was niet zover van die van Brigitte dus was ik snel thuis. Ik deed direct mijn pyjama aan en ging in bed liggen. Na draaien en keren geraakte ik eindelijk in slaap.

Voor die degene die hebben geprobeerd het te raden.... goed gedaan jullie zaten er dicht bij.
Maar hoe awkward zal de volgende dag worden en hoe goed komen ze overeen ?