De Buurtpolitie- Wat als de ware dichter is als je denkt ?-

awkward dag

Eric

' Goeiemorgend.' Zei ik tegen Koen en Tineke die al in de vergaderzaal zaten. ' Goedemorgend.' Zeiden ze in koor. Ik nam een tas koffie en zette me over Koen. Starend naar mijn tas was ik aan het roeren. ' Hoe was het gisteren?' Vroeg Tineke. Ik zuchtte diep en dronk van mijn koffie. ' Oei. Wat is er?' Vroeg Koen. ' Nikske.' Zei ik en starend naar de lege stoel over mij dronk ik mijn koffie leeg. Brigitte kwam binnen. Dit wordt een awkward dag. 'Goedemorgend.' Zei ze blij. Waarom is zij zo blij? ' Goedemorgend Brigitte.' Zeiden Koen en Tineke. Nog altijd zat ik te staren. ' Brigitte...wil jij eens zeggen hoe het gisteren is geweest want bij Eric komt er niks uit.' Zei Tineke. ' Eeh...ja...eeh...goed denk ik.'' Is er iets?' Vroeg Tineke aan Brigitte. ' Nee. Waarom zou er iets zijn ?' Vroeg Brigitte. ' Omdat jullie zo raar doen.' Zei Tineke. ' Eeh ik doe niet raar.' Zei Brigitte. ' Nee maar meneer daar wel.' Zei Tineke. 'Daar kan ik niets aan doen.' Zei Brigitte. Ze nam een tas koffie en een stuk fruit en ging naast Tineke zitten. Ik nam nog een tas koffie met het gedacht dat ik mij beter zou voelen. 'Amai Eric je drinkt zoveel koffie.' Zei Koen. Ik haalde mijn schouders op en ging zitten. Koen en Tineke keken vragend naar elkaar. Even later kwamen Floor en Veli samen met de chef. 'En was het nog plezant gisteren?' Vroeg de chef en klopte op mijn schouder. Ik zuchtte. 'Oei, zijn er problemen ?' Vroeg de chef. Ik haalde mijn schouders op en dronk van mijn koffie. 'Dan zullen we maar is beginnen zeker. De ploegen worden voor een tijd veranderd. Dus Floor en Veli patrouille,Koen en Eric gaan samen en jullie mogen ook op patrouille, Brigitte en Tineke jullie weten wat doen.' Zei de chef en ging weg. Koen en ik stonden recht en gingen naar de anonieme wagen. 'Wat is er tussen u en Brigitte ?' Vroeg Koen toen we in de auto stapten. 'Niks' Zei ik. 'Jullie hebben geen woord gezegt tegen elkaar.' Zei hij verbaasd. Ik wreef mijn mijn handen over mijn gezicht en door mijn haar. 'Zeker dat er niets is?' Vroeg Koen bezorgd. 'Zeker.' Zei ik een beetje teleurgesteld.

Brigitte

Tineke en ik waren bezig met het papierwerk. 'Brigitte, wat is er gebeurd?' Vroeg Tineke. 'Er is niets gebeurd.' Zei ik. 'Waarom hebben jij en Eric vanmorgend geen woord tegen elkaar gezegt? Normaal zitten jullie constant te praten over vanalles en nog wat.' Zei Tineke. 'We hebben niets te zeggen zeker.' Zei ik. Na een paar uurtjes goed door te werken was het eindelijk middagpauze. Tineke en ik namen onze boterhammen en gingen aan tafel zitten. Floor en Veli kwamen binnen. 'Hoe was de patrouille ?' Vroeg ik. 'Saai. We hebben niets moeten doen.' Zei Floor. 'En jullie papierwerk?' Vroeg Veli. 'Goed goed. We moeten sebiet niet zoveel doen.' Zei ik blij. 'Wij hebben dat weer goed gedaan.' Zei Tineke en stak haar vuist voor zich uit. Ik gaf haar een vuistje en we begonnen te lachen. Koen en Eric kwamen binnen. 'En hoe was jullie patrouille? ' Vroeg Tineke. 'We hebben is een keer veel moeten doen.' Zei Koen. 'Nu dat ik er niet bij ben dan moeten jullie veel doen.' Zuchtte Tineke. 'Maar ik denk dat de vrouwen wisten dat we met twee mannen waren.' Lachte Koen. 'En dan zijn het nog geen lelijke mannen he.' Fluisterde Tineke tegen mij. 'Als ik het zou weten zou ik ook wel veel bellen hoor.' Fluisterde ik lachend terug. Tineke en ik begonnen te lachen. Iedereen keek ons vragend aan. 'Zijn jullie nu met ons aan het lachen?' Vroeg Koen. 'Nene Koentje.' Zei Tineke. Iedereen ging aan tafel zitten en begon te eten. 'Chef moeten wij nog veel papierwerk doen?' Vroeg Tineke. 'Eeh... dat valt mee. Ik denk dat je op twee uurtjes gedaan hebt. Maar sebiet zijn jullie wel met vier. Koen en Eric mogen helpen.' Zei de chef. Eric en ik zuchtte zachtjes. De chef keek ons vragend aan. 'Scheelt er iets?' Vroeg de chef. 'Nee. Waarom ?' Vroeg ik. 'Omdat jullie allebij zuchten en jullie ontwijken elkaar precies. Het heeft toch niets te maken met gisteren he van die...' Vroeg de chef. 'Nee chef. Dat moesten we doen omdat ze ons anders nooit zou geloven.' Zei ik. 'Als er iets is wil ik het weten he.' Zei de chef. 'Ja chef.' Zei ik en at verder. Nadat we gedaan hadden met eten zei de chef  wat we moesten doen. Wij wisten het natuurlijk al. Wij gingen achter onze bureau zitten en begonnen te werken. Even later stond Eric recht en ging betreurd naar het kantoor van de chef.