𝐟𝐥𝐚𝐰𝐥𝐞𝐬𝐬/𝐝𝐫𝐚𝐫𝐫𝐲

four

H:Hermione Granger
R:Ron Weasley
D:Draco Malfoy

Sabah zor olsa da uyanmıştım, hızlıca üstüme cübbemi giyip aynanın karşısında saçlarıma şekil vermeye çalışıyordum.

R: dün gece seni çok bekledim Harry neredeydin?

-ben şey, kütüphane de sabahladım.

R: kütüphane geceleri kilitleniyor Harry yalan söyleme.

Ron odadan hızlıca çıkınca, elimi yumruk yapıp sıktım, salak Harry başka yalan bulamadın dimi, bugünün dersleri olan kitapları yanıma alıp hemen odadan çıktım, koşarak Ron'a yetişmeye çalışıyordum.

-Ron! Ron bekle.

Duymamazlıktan geliyordu, ikimize bakan meraklı gözleri umursamayıp Ron'a yetişip kolunu tuttum, kolunu benden hızlıca çekip beni iteklemişti.

R: bana yalan söyledin Harry.

-tamam bak üzgünüm ama.

R: ama ne Harry ama ne, bak zaten kaç aydır abuk sabuk davranıyorsun bir şey demiyorum şimdi de yalan söylüyorsun, belki de arkadaşlığımızı gözden geçirme zamanı gelmiştir.

-hayır Ron bekle!

Beni beklemeden gidince arkasından üzgünce baktım, en yakın arkadaşımı kaybedemezdim, iç çekip büyük salona yürümeye başladım, büyük ihtimalle oraya gitmişti.

Büyük salonda göz gezdirip Ron'un burada olup olmadığına baktım, yoktu...

Hızlıca arkamı dönüp koşmaya başlayacakken büyük bir bedene çarpmamla durdum, yüzüne bakmadan konuşmaya başladım, bir yandan da etrafa bakınıyordum.

-ben, kusura bakmayın acelem var.

Tam gidicekken omzumdaki el ile durdum.

D: ne bu acele, bir şey mi oldu?

-sonra anlatsam Malfoy.

Bir şey demesine izin vermeden Gryffindor ortak salonuna koşmaya başladım. Ron ve Hermione oturmuş sohbet ediyorlardı, hızlıca yanlarına gittim.

-Ron gerçekten özür dilerim.

H: Harry yalan söylemek zorunda değildin!

Sesi oldukça kızgın geliyordu, başımı eğdim.

R: üzgünüm Harry kızıcaksın ama şu elinden bırakmadığın defteri okuduk.

Gözlerimi kocaman açıp bir Ron'a bir Hermione'ye baktım, ne demek okuduk.

-ne demek okuduk.

Elindeki defteri mi bana uzattı, hızlıca defteri elinden aldım.

R: okuduk işte, sabah yatağının kenarındaydı ve ben de aldım, üzgünüm.

H: hepimize zorbalık yapan birisi o Harry, gerçekten o mu?

-Hermione ben-

R: sen ne Harry sen ne, hep sen varsın değil mi? Dünya senin etrafında dönmüyor, o Hermione'ye bulanık diyor bana demediğini bırakmıyor, ve sen bu çocuktan hoşlanıyorsun öyle mi? Aa pardon hoşlanmak az kalır bu yazdıklarına bakılırsa aşıksın.

-unutmaya çalışmadım mı sanıyorsunuz, denedim çok denedim ama olmadı işte.

R: aptal, yürü Herm ben burada biraz daha fazla duramam.

İkisi de gitmişti, tek ailem sayılayacak kişiler gitmişti, beni sadece sevdiğim kişi yüzünden yargılayıp gitmişlerdi, göğüsümdeki ağrı çok fazlaydı, derin derin nefesler almaya başladım, ikisi de gitmişti belki de beni hiç affetmeyeceklerdi...

Harry🥺🥺🥺