THE SSG PRESIDENT OBSESSION [ Under Revision]

CHAPTER 2

BRITTANY POV

Naglalakad ako sa hallway ngayon papunta sa classroom ko, marami rami na rin ang estudyanteng nandito sa hallway and I hate the way they stare at me. I want to slap their faces and tell them that I'm not a celebrity para hindi na nila ako tingnan pa. I rolled my eyes, such an headache.

Binilisan ko na lang ang lakad ko para makarating agad sa classroom, ilang sandali pa ay nandito na ako. Bukas naman yung pintuan kaya pumasok na ako kaagad at dumiretso na ako sa upuan ko.

Pagka upo ko ay si Doris agad ang sumalubong sa akin, as usual ang energetic niya. I wonder kung anong vitamins ang mini maintain niya at ganyan siya kasigla.

"Good morning Brittany." Masiglang bati niya.

Tinanguan ko lang siya tsaka bumati pabalik.

"Morning rin." Maikling bati ko.

"Brittany gala tayo mamaya pagkatapos ng klase." Alok niya.

Hindi ako mahilig gumala. I usually spent my free time and weekends sa bahay, minsan lang ako gumala kapag nasa mood lang.

"Ayaw ko. Katamad kaya gumala no." Tanggi ko.

She frowned when she heard my response.

"Ang KJ nito parang gala lang ehh. Payag ka na Britt please." Pilit niya, sabay puppy eyes.

What the heck? Puppy eyes really? Ano siya bata? Isa pa to, umagang umaga lakas mam badtrip.

"Stop that, para kang bata."

Sinamaan niya ako ng tingin.

"Grabe ka sa akin Brittany, mag m-mall lang naman tayo." Nakangusong saad niya.

She's was so persistent na makagala kasama ako, and since I get annoyed with her voice pumayag na ako. I'll go with her para makapag unwind naman ako. Nakaka suffocate kasi ang mga tao dito.

"Sige na sama na ako." Walang ganang sabi ko.

Napa yes naman siya sa sinabi ko, at napailing nalang ako.

"I will make sure na mag e-enjoy ka sa gala natin mamaya." Nakangiting sabi niya.

"Yeah. Now leave me alone." I replied.

"Sungit mo naman, but you can trust me my dear friend hindi ka magsisisi na pumayag ka, ako pa." Confident na sabi niya.

Napangisi naman ako. This girl is too confident.

"Siguraduhin mo lang Doris. Dahil pag ako na bored, iiwan talaga kitang mag-isa sa mall." I warned her.

What I said is true I will really leave her if I get bored. Why would I stay if it's boring?

Napasimangot naman siya. "Ang sama mo talaga sa akin."

"Hindi naman masyado."

Hindi siya makapaniwalang tumingin sa akin. "Wow, talaga?" She asked sarcastically.

I give her a bored look and then replied "Yes."

She looked at me with disbelief. "Girl lumayo layo ka sa akin, baka masakal kita."

"You should be the one who needs to stay away, ikaw ang lumapit dito hindi ako."

Tuluyan ng nalukot ang mukha niya. "Ang sama talaga ng ugali!" Pagmamaktol niya.

I gave her a grin. "Yeah I know, now you can already leave." I said and then pat her shoulder.

She harshly grab my hand on her shoulder. "Tigilan mo nga ako, and I won't leave okay? I will be your seatmate untill at the end of the school year."