THE SSG PRESIDENT OBSESSION [ Under Revision]

CHAPTER 3

Brittany POV

I'm on my way to the gate now, kakatapos lang ng klase namin. Tinakasan ko si Doris dahil badtrip ako sa ginawa niya kanina. I'm so annoyed today, and I'm glad they didn't show up for the afternoon class.

I don't know what to do anymore if they attended the afternoon class. Mababaliw siguro ako. I'm not against na nasa section namin sila ha, but what I'm against to is, katabi ko yung intimidating na bipolar na president nila.

I don't have energy left after the class. I'm so drained today because of what happened in the morning. That's why tumakas ako kay Doris. She didn't notice me coming out in our classroom because she's busy talking to some of our classmates. Bahala siya gumala mag isa. We're even now.

Doris is kind but noisy. I like her to be my friend but I'm still having doubts and I can't give my trust easily, and I'm used being alone hindi ako sanay na may kaibigan.

I don't know why pero minsan hindi ko talaga bet maging kaibigan yung mga gustong makipag kaibigan sa akin. I have this feeling that they befriended me because they want something from me. That's one of the reason kung bakit wala akong naging kaibigan, and another thing is, ilag ako sa mga studyante doon sa school ko noon. I'd rather spent my free time alone than going out to some people na plastic naman pala. Those kind of people is just waste of time.

I'm still currently waiting for my driver, something came up daw kaya I need to wait a little longer. I wait outside the school for almost 20 minutes, masakit na rin ang paa ko but I have no choice. I don't want to go back inside, baka makita pa ako ni Doris.

After waiting for almost 20 minutes dumating na rin ang sundo ko. Gosh finally! Agad akong sumakay sa sasakyan. I felt relieved after sitting in the car. Finally I can rest.

I fell asleep while on my way home. I lazily open my eyes when I heard our driver waking me up and informing me that we're already home. I look at my wrist watch It's 6 already. It took us more than an hour bago kami naka uwi.

Understandable naman because of the traffic and medyo may kalayoan rin talaga ang school sa bahay namin.

Sumilip ako sa bintana ng kotse para silipin kung nandito naba ang sasakyan nila mommy at daddy. Nakita ko naman na maayos na naka park ang sasakyan nila mommy sa garahe pero napakunot ang noo ko ng may nakita akong ibang sasakyan bukod sa sasakyan nila mommy.

"Manong may nabanggit ba sina mommy at daddy sayo na may bibisitang dadating ngayon?" I asked our driver.

"Wala namang nabanggit ang mga magulang mo sa akin iha." He answered.

Napatango nalang ako, baka naman kliyente lang ni daddy.

Ipinagkibit balikat ko nalang ito at bumaba na ng sasakyan pagkatapos na maayos na, na ipark ni manong ang sasakyan.

Pagbaba ko ay dumeritso agad ako sa pintuan nang bahay tsaka pumasok.

Pagpasok ko sa loob ng bahay ay bumungad sa akin si Dad at ang mga kausap niya na nag-uusap sa living room. Nakaharap si Dad sa akin samantalang nakatakilod naman sa akin ang mga kausap niya, pero parang pamilyar sa akin ang mga kausap ni Dad.

Nasa malayo pa nila ako kaya hindi ko marinig ang pinag-usapan nila.

Naglakad ako papunta sa gawi nila para batiin si Dad at para narin malaman kung sino yung kauusap niya. Na curious kasi ako bigla.

"We're happy that were back here in the Philippines Dad." Narinig kong sabi nang isa sa kusap ni Dad.

Napataas ang kilay ko at napangisi, mukhang alam ko na kung sino ang mga kausap ni daddy.