feryâdım kürsilerin en yükseği*

benim feryâdım allah'ın boyunu aşar,ahmet-

-uzaklarda bir yerlerde gözlerin bir şiiri parlatıyordu,biliyordum

korkmazdım,hacer,gelip tutardım elinden,eğip akıtırdım yıldızları gözlerinden

yapamadım,günâhım boynuma.

hâni dedin ya hacer, annem karnında bir ağrı ile doğmuş diye. sen bana fikir eyleme, ben boğazımda bir günâhla doğdum da ses etmedim.

senin sustuğun feryâdın var ya hacer, benim her yıl boğazımda yirmi kez yeniden doğan günâhın kendi kendini bitirdiği yer.

beni, beni, anlıyor musun?

-tavus kuşlarından kendine yarattığın günahlar kadarsın, ahmet. ağırlığın, bu.

benim içimde çıkan yangın, bir feryâdın kucağında dinmez.

sinemi dağlayan ağrını dindirmek istiyorsan,

allah'ı yere indir.

on bir aprel, 2021
01:23