Bedenini öne arkaya sallarken kimden ve ne için özür diliyordun? Hızla yanına çöküp kollarımı bedenine doladım. Ağzından sürekli olarak çıkan 'özür dilerim' cümlesi yavaş yavaş kayboldu. Boğuk sesini duydum. 'git!' titriyordun, kötüydün buna rağmen istediğin tek şey gitmemdi. Bende aksine daha sıkı sarıldım sana fakat anında itmiştin beni. 'gitmiyorum Chris!' diye bağırdım. 'beni bu halde görmeni istemiyorum. Git lütfen.' gözlerimin içine bakarak yalvarırcasına konuşmuştun. Seni bu halde bırakıp gidemezdim. 'yanında kalmak istiyorum.' sonra hiç beklemediğim bir şey yapıp uzun kollarını hızla bedenime doladın. Sessizce ağlıyordun, bir süre sonra gözyaşlarının içine hıçkırıkların da eklenmişti. 'yanımda kal, hiç bırakma beni.' Acı çekiyordun. Nedenini bilmediğim bir şekilde acı çekiyordun. Bekledim, daha sıkı sarılıp ağlayıp rahatlamanı, acının dinmesini. Bekledim sadece; çünkü o an elimden başka bir şey gelmedi.
Güçlü görünüyordun, dışarıdan bakınca. Ama içinde bir yerlerde sana acı çektiren bir şeyler vardı. Yansıtmıyordun. Çok iyi saklıyordun fakat içine attığın için büyümüştü acın. Acı çekmek için fazlası ile mükemmeldin oysaki..
'şimdi sadece uyu, güçlü görünen yaralı çocuk.'
______________________________________
Göründüğün kadar güçlü değilsin, değil mi? İçinde kendini herkesten koruyan küçük bir çocuk var. Ama kimseye kendini tam açmıyorsun. Korkuyorsun değil mi? Kırılmaktan. Merak etme yıldızım. Ben seni incitip, kırmam..
27/12/19
YOU ARE READING
Twilight | Bang Chan
FanfictionOysa ki ben karanlıkta gelip ışıkları yakanın, sen olduğunu sanıyordum. alıntılar vardır ⚠
