Twilight | Bang Chan

6

Soğuk ve küf kokan bir yerdeydim. Soğuktu, duvarlara sinen nem bulunduğum yeri daha da soğuk yapıyordu. Elbisem ve çoraplarım da ıslaktı üstelik. Üşüyordum. Titreyen ellerimle soğuk ve ağır metal kapıyı yumrukladım. Boğuk, güçsüz bir ses çıktı. Kulaklarım acıdı. Sessizliğe alışmıştım, en ufak bir ses duyduğumda canım acıyordu artık. Ne Konuşabiliyor ne de bağırabiliyordum. Korkuyordum. Karanlık ve sessizlik canımı acıtacak kadar yoğundu. Duyduğum tek şey iğrenç tondaki ıslık sesiydi. 

Beni koruyamadığını düşünüp üzülme, olur mu? Ben iyiyim. Çünkü beni buradan çıkaracaksın, saçlarımı sevip, geçtiğini ve yanımda olduğunu söyleyeceksin. Biliyorum.

______________________________________

08/02/20