Between Two Worlds

Chapter 6: Riley's Sudden Accident

Chapter Six

Riley's POV

I'm not that always kind.

"Tigilan nyo na nga si Riley." ani Shane at pumagitna sakin.

Rachelle smirked,"Are you with her?" punong puno ng sarkastikang sabi nya.

I crossed my arms, waiting for Shane's line. "Wala kang pake kung kaibigan ko sya. At wala akong pake sa mga sinasabi mo. Kung bubuka lang din yang bunganga mo Rachelle, isara mo nalang hanggang sa mapanis 'yang laway mo."

Hindi na ako nagulat sa sinabi nya. She always acts innocent, pero sa totoo maldita sya.

I sighed. She's my new Friend. Maria Shane Feliciano. The youngest daughter of Feliciano Corp. Which is she's like me, nang galing rin sa mayaman na pamilya.

She always have books with her. Bilugang salamin, tan skin and wavy hair. If you see her aakalain mong isa sya sa mga nerd dito sa Campus.

Kaagad na nandiri ang mga mukha nila Rachelle at ang mga kaibigan nya.

"Hindi na kita kilala Shane." singit ni Ayesha. isa sa mga kaibigan ni Rachelle.

Shane's got an attitude, she smirked. "Neither, do i." madiin na sinabi ni Shane sa kanya at inirapan ito.

Nilingon nya ako muli. "Tara na nga!" inis nya pang sabi at hinila ako palabas ng room.

Habang nag lalakad sa Hallway, she murmured something.

"Bitches nga naman. nakakairita bwiset," nilingon nya ako mula sa gilid. "Are you okay? Sorry ha, umandar na naman ako." aniya at ngumiti ng nag aalinlangan.

I smiled. "Are you okay?" pag babalik ko sa tanong nya.

Her brows frowned, as confused."Huh?" there's she goes again.

Bumuntong hininga ako at muling nag lakad, sumunod naman sya. "I'm asking you because you're not look okay." I'm just worried. Still she's my friend, she's too pure and friendly to be reject.

Instead of answering, she hugged me out of nowhere like what the..

"Thankyou! that's why i like your personality, mukha ka lang snob pero.. the best ka!" natatawang aniya habang yakap-yakap ako.

I bit my lower lip, looking at those students passing by. Tinapik ko ang likodan nya, kaagad naman syang humiwalay at nginitian ako ng matamis.

I smiled awkwardly. "Okay.."

Nag kwentuhan pa kami habang kumakain ng lunch. Ng dumating ang hapon ay uwian na, of course i do classes. I'm not that bad student, but.. I'm still good though.

"I'm home!"

Kaagad na napalingon sakin sila Mama at Ate and.. Anthon.

Lumapit ako sa kanila para halikan si Mama sa pisnge at ganon din si Ate.

"How's school, Riley?" malambing na sabi ni Mama habang naka half hug sakin. nakaharap ako sa kayla Ate dahil sa posisyon namin.

Napakagat ako ng labi at humiwalay sa pagkakayakap kay Mama, Mama's brows was frowned.

"I-im.. tired Ma. Akyat na ako..Ate, Kuya." nahihiyang sabi ko at tiningnan si Mama. Bumuntong hininga ito at tumango.

Muli akong humalik kay Mama at nilingon si Ate, fake smiling.

Kaagad kong binaksak ang sarili ko sa malaking kama. Totoong pagod talaga ako ngayong araw. But they know even I'm tired, masasamahan ko sila sa baba.

I sighed, staring at the white ceiling. While thinking some things, lola's came up in my mind.