MASKENİN ARDINDA... (ADRIENETTE)

9

Evine vardığımızda kara kedi Gabriel'a sarıldı. "Lütfen bir daha kötülük yapma. Zaten güvenimi çok fena bir şekilde sarstın, bu sefer de temelli olarak yok etme baba." dedi. "Baba mı? Adrien... Ah olamaz ben yıllarca oğlumla mı savaştım?! Gerçekten çok özür dilerim!" dedi ve kara kedi Adrien'a döndü. 

*************

Sanırım hayatımız normale dönmek üzereydi. Hatta normale dönmüştü. Adrien ile Gabriel uzun zaman sonra hasret gideriyorlardı. Ben de Nathalie ile bir köşede oturmuş, onları izliyorduk. "Artık siz olmayacak mısınız? Yani uğur böceği ile kara kedi." dedi Nathalie. "Ha? Şey, yani artık akumalanma olmayacağına göre biz de olmayacağız." dedim ona cevap olarak. "Anlıyorum, peki kim olduğunu gösterecek misin?" 

"Hayır, sanmıyorum." dedim. Gerek yoktu bence. Daha sonra Adrien ile vedalaştım ve "Artık gitsem iyi olacak." dedim ve yoyomu savurarak eve gittim. 

Odama girince 'benekler gitsin' dedikten sonra Tikki'ye bir kurabiye verdim. "Vay canına, bugün güzel bir gündü." dedi bir yandan da kurabiyesini yerken. "Evet. Tikki, artık akumalanmalar olmayacağına göre mucizemi çıkartmam gerekiyor mu?" dedim. "Ne olur ne olmaz diye çıkarmayacaksın. Yani ben hep burada olacağım!" dedi sevinçle. "Harika! Bir an gideceksin sandım!"

Yaklaşık bir saat geçmişti ve Adrien'dan daha haber almamıştım. Ona onlarca mesaj atmıştım ama hala yanıt vermemişti. "Acaba kötü bir şey mi oldu?" diye mırıldandım. Tikki mırıldanmamı duymuş olacak ki "Yıllarca vakit geçirmediği babasıyla şuan her şeyi konuşuyor. Bence telefona bakmaması normal. Aklına bile gelmemiştir telefon." dedi. "Ah, tamam!" deyip instagramda dolaşmaya başladım. İlk olarak karşıma Adrien'ın 5 saat önce göndermiş olduğu fotoğraf çıktı. Fotoğrafta ikimiz vardık ve Adrien beni yanağımdan öpüyordu. Gülümsedim ve fotoğrafı beğendim. Ekran görüntüsünü alıp aynı fotoğrafı kendi hesabımda paylaştım. Daha aşağılara indiğimde Ayden ile Sabrina'nın fotoğrafı çıktı.  O an sevgili olduklarını anladım. İnanmıyorum! Çok şirin görünüyorlardı... Hemen Ayden'ı  görüntülü olarak aradım. İkinci çalışta açtı. "Selam Mari! Naber?" dedi tüm neşesiyle. "İyiyim, hesabında paylaştığın fotoğrafı gördüm de... Sevgili mi oldunuz?!" dedim ve sırıtmaya başladım. "Evet! Çok mutluyum! Valla ben de tam seni arayacaktım."  dedi ve o da sırıtışıma karşılık verdi. Daha sonra da normal şeyler hakkında, normal arkadaş muhabbetleri konuşmaya başladık.

Akşam olmuştu ve ben dizi izliyordum. "Marinette, çok geç oldu. Yarın karne günü biliyorsun." dedi Tikki. Saatin farkında değildim ve karne alacağımızı da tamamen unutmuştum. "Vay be, yaz tatili geldi ha? Zaman çok hızlı geçiyor." O anda telefonuma mesaj geldi. Mesajın Adrien'dan olduğunu görünce içimi heyecan, sevinç ve rahatlama hissi kaplamıştı. 

Mesajını çok uzun zaman sonra gördüğüm için üzgünüm, telefonu yeni aldım elime ve direkt sana mesaj atıyorum. Yarın okulda görüşürüz seni seviyorum! <3

O halde bile beni de düşünmesi çok tatlı bir davranıştı. Adrien ile konuşmak içimi ısıtıyordu. Yine ısıtmıştı, bu sefer kalbimi. 

Önemli değil, sen babanla konuştun mu? Aranız düzeldi mi? Ben de seni seviyorum! <3

Anında cevap geldi.

Her şey çok iyi. Çok mutluyum!

************

Ertesi gün erkenden kalkıp hızlıca hazırlandım. "Çok güzel olmuşsun hayatım." dedi annemle babam bana bakarken. "Teşekkür ederim." deyip ikisini de öptükten sonra evden çıktım. Son zamanlarda hiç sakarlık yapmıyordum ve gayet memnundum. Sınıfa gelince Alya ve Adrien bana el salladı. Ben de onlara el salladım ve daha sonra yanlarına gittim. "Naber Mari?!" dedi Alya. "İyidir senden?" dedim ben de. "Benden de iyi." 

Adrien'ın yanına oturdum ve "İyisin değil mi?" dedim onun göğsüne yaslanarak. "İyiyim. Sadece, babam bana karşı artık çok ilgili davranıyor. Eskisinden çok daha iyi. Bu garip geliyor ama memnunum." dedi ve elimi tuttu. Daha sonra ise "Sen olmasaydın onunla bu kadar yakın olabilir miydik inan hiç bilmiyorum. Teşekkürler." dedi. Gülümsedim. "Önemli değil Adrien."

Bayan Bustier sınıfa girdi ve kısa bir konuşmanın ardından karneleri dağıtmaya başladı. 

Herkesinkini dağıttıktan sonra bize iyi tatiller diledi  ve sınıftan çıktı. "Bugün bir yerlere gidelim mi?" dedi Adrien. "Olur tabii." dedim teklifini kabul ederek. "Ama ondan önce eskrim antrenmanım var, gelmek ister misin?" dedi. Orada Kagami'yi görmek umuduyla "Evet." dedim. Tamam, biraz aptalca düşünmüştüm ama o her zaman benim önümde Adrien'la flörtleşmekten çekinmiyordu. Ama artık Adrien'ın sevgilisiydim o yüzden bu sefer o değil, ben öyle yapacaktım. Küçük bir intikam gibi.

Antrenmanın olduğu yere gittiğimizde Adrien Kagami'yi görüp ona el salladı. "Kagami, ne oldu bilemezsin. Ben artık Marinette ile sevgiliyim!" ah harika, benim yapacağım şeyi zaten o yapıyor. Suratımda küçük bir sırıtış oluştu. Aslında Adrien'ın bunu bilerek yaptığını düşünmüyordum, o sadece mutluluğunu paylaşıyordu. "Sizin adınıza sevindim. Tebrikler. Antrenman başladı hadi artık gidelim." dedi ve gittiler. Ben de peşlerinden geldim. Antrenmanlarını izlemeye başladım.

Antrenman bittikten sonra Adrien soyunma odasına gitti ve yaklaşık beş dakika sonra geldi. "Hadi, artık gidebiliriz!" dedi yanağımdan öperek. Daha sonra "Andre'ye mi gitsek? Hiç ikimiz ondan bir dondurma yememiştik. Yemezsek sonsuza kadar birlikte olamayız!" dedi gülerek. Ben de güldüm. "Tamam gidelim o zaman!"

Birkaç dakika yürüdükten sonra Andre karşımıza çıktı. "Vay vay vay, Marinette ve Adrien. Sonunda birbirinize kavuştunuz mu?" dedi. Güldük.

***********

Dondurmamızın bitmesine az kalmışken Adrien "Demek Kagami'yi kıskanıyordun eskiden, ha?" dedi. Beklemediğim bir anda demişti bu yüzden dondurma boğazıma kaçmıştı. Birkaç öksürüğün ardından "Ne alaka şimdi bu?" dedim. Kahkaha atmaya başladı. "Sen uğur böceğiyken demiştin bunu. Şimdi hatırladım. Merak etme benim gözüm senden başkasını görmez zaten." dedi yüzünü yüzüme yaklaştırarak. Şuan tam da kara kedi gibi davranıyordu. Ama ben onu reddeden uğur böceği değildim, onu seviyordum ve yüzünü itmek yerine ben de ona yaklaştım ve onu öptüm.