İkisininde uyanması uzun sürmemişti. Adrien simsiyah ve karanlık odaya baktığında, her ne kadar ilk başta şaşırsa da, sonrasında olanları hatırladı ve sessizce küfür etti. Hiçbir şey göremiyordu ve diğer partnerinin odada olup olmadığını bile bilmiyordu.
"S*k**r... Neredeyim ben? Bu ne karanlık böyle?! Ayrıca az önce içtiğim şişeye ne oldu?" dedi yarı uykulu ve sarhoş bir sesle Marinette. Adrien onun sesini duyunca gözleri yerinden çıkacakmış gibi büyüdü ve hemen partnerini aramaya başladı.
"Marinette? Sende mi buradasın?! Sesimi duyuyor musun? İlk önce birbirimizi bulalım, sonrasında ise buradan çıkmak için plan yapacağız. Tabii, ilk önce seni bu halden kurtarabilirsek..." dedi Adrien.
"Ah! Ben buradayım, ama sanırım sen görünmez oldun! Hahahahaha! Hiç aklıma gelmezdi Adrien!"
Dedi Marinette yüksek sesle kahkaha atarak. O sırada ciddi kalmaya çalışan Adrien ise derin nefes alıp onu aramaya döndü. Odanın içinde çok küçük bir cam vardı, en üstte. Fakat yine ışığın gelmesini engellediği için birbirlerini hiç göremiyorlardı.
İlerleyen zamanda birbirlerini göremeselerde, en azından daha da yakınlaşmışlardı, Adrien'ın eli Marinette'nin eline değdiğini fark ettiğinde onu kendisine doğru çekmişti ki ikiside zaten çok yakın olduklarını bilmedikleri için yanlışlıkla dudakları birbirine değişmişti. İkiside bunu fark ettiği anda, Marinette alkolün etkisinden kurtulup donuk kalmış, Adrien ise şaşırdığından dolayı donuk kalmıştı.
İkiside durumu fark ettiğinde, hemen ikiside hızlıca birbirinden ayrılmış ve uzaklaşmışlardı. O sırada odanın kapısının açılma sesi duyuldu. Patron'un adamları gelmişti, ellerindeki ateşle yapılmış ışığı odaya ellerinde tutarak girdiklerinde, etraf loş ışık alarak aydınlanmıştı. Onlar, onlara sırıtarak baktılar.
"Haha... Siz patronun düşündüğünden de kolay çıktınız. Herneyse, birazdan sizleri bir takım soru sormak için içeri alacağız. O zamana kadar uslu durun ve bir şeyler planlamayı düşünmeyin bile."
"Haha, dudaklarınıza ne oldu? Bu kadar hızlı olduğunuzu bilmiyorduk!" dedi içeri giren adamın yanındaki adam alaycı ve gülünç bir şekilde.
Adrien ile Marinette çalışanların bu sözü üzerine bir o kadar utanmış, bir o kadar da kızarmışlardı...
Onlar tekrardan odadan çıktığında, ellerinde ki loş kırmızı renk olan ışığı bırakmışlardı. Birbirlerine şaşırmış ve korkmuş bir şekilde bakarlarken, düşünüyorlardı. Ne yapabilirlerdi ki şimdi?
...
"Alya, sencede şirketin bizi de Marinette ve Adrien ile aynı yere göndermesi saçma değil mi? Sonuçta, onlar zaten bu görevi hallediyorken, bizi de oraya göndermeleri... Bilemiyorum, çok karışık bence."
"Evet, ama gönderdiklerine göre bir bildikleri olsa gerek. Herneyse, bize verdikleri adres bu. Buraya gideceğiz. İlginç, onlara farklı adres verilmiş. Bize neden burası verildi acaba?... Çok ilginç cidden."
Alya ve Nino'ya söylenen ve verilen adres, Adrien
ile Marinette'nin kaçırıldığı adresti. Şirketin neden Marinette ve ortağına en başından bu adresi vermek yerine daha farklı adresler verdiği karışık geliyordu.
Alya ve Nino onların dediği yere doğru sürerken o sırada Adrien ile Marinette buradan çıkış yolu arıyordu. "Adrien, eğer şimdi çıkmazsak, daha değişik şeyler olacak. Yani bize ne sorabilirler ki?"
"Büyük ihtimalle şirket hakkında." dedi Adrien. Marinette etrafına bakınırken Adrien ise onun yaptıklarını izliyordu. Marinette tam kapıya doğru yönelirken kapı açıldı ve Adrien hemen elinden tutarak kendisine doğru yaklaştırdı. Sonrasında içeriye giren adam ikisinede gülmeye başladı:
ŞİMDİ OKUDUĞUN
speechless | adrienette
Fanfiction"Sende mi bu şirkette çalışıyorsun?" "Çalışmasaydım, seninle aynı görevde olmazdım öyle değil mi?" ... Geçmişe dair hiç bir şey bilmeyen ikili, dans ile ajanlığı hayatlarının içinde tutmaya çalışıyor. Karmakarışık geçmişleri, arkadaşlık ilişkileri...
