Kardelen Çiçeği (Düzenlenecek)

Özel Bölüm

Selamünaleyküm limonlu keklerim,

Fazla uzatmadan bölüme geçiyorum, sonunda konuşacağım.

Multi: Gelinliğimizi

•••
Allah size kendi nefislerinizden eşler yarattı, eşlerinizden de sizin için oğullar ve torunlar yarattı ve sizi temiz gıdalarla rızıklandırdı. Onlar hâla bâtıla inanıp Allah'ın nimetine nankörlük mü ediyorlar? (Nahl Suresi 72. Ayet)
•••

Ellerimi beyaz elbisenin üzerinde gezdirdim. Hayır hayır, ellerimi beyaz gelinliğin üzerinde gezdirdim.

Evleniyorduk, sonunda!

Üst kısmında küçük işleme detayları olan, kollarından aşağı pelerin inen bir gelinliğim vardı. Kabarık gelinlik istemediğim için dümdüz iniyordu ama kat kat tüllerinden dolayı hafif bir kabarıklığı vardı.

"Çok çok güzel oldun." Yanımda kıpkırmızı gözleri ile bana bakan Hifa'ya dönerek sıkıca sarıldım. Benim şuan hüzünlenmem gerekmiyor muydu?

Gerekmiyordu!

Çünkü ben evleniyordum!

"Evleniyorum ben." E'yi uzatarak yatağımda oturan kızlara döndüm. Eylül gözlerini devirdi. "Anladık güzelim, evleniyorsun. Sabahtan beri kaçıncı deyişin bu." Gözlerimi devirdim. Ama yalan mıydı? Evleniyordum sonuçta.

Bak aklıma bir daha geldi, biz evleniyoruz!

Asaf: Kardelen Çiçeği'm.

Aksa: Asaf.

Asaf: Yerimde duramıyorum, yemin ederim.

Aksa: Ben de ben de.

Asaf: Gelelim mi biz artık?

Aksa: Gelin de, kornaya falan basmayın olur mu? Sırf eğlence için milleti rahatsız etmeye gerek yok.

Asaf: Tamam güzelim.

Asaf: Hazır mısın?

Aksa: Herkes hazır. Gelebilirsiniz.

Asaf: Diğerlerini boşver bana sen lazımsın.

Aksa: Engellemem için tek sebep?

Asaf: Evleniyoruz?

Aksa: Kandım, Allah'a emanet ol.

Asaf: Ehehehehehe ❤️

"Kızım." Telefonumu yanımdaki komodine koyup kapının önünde bekleyen anneme döndüm. "Annem." Anında dolan gözlerini gizlemek için başını aşağı indirirken elleri gözlerini sildi. Niye bugün herkes ağlıyordu?

Bugün ben evleniyordum!

Yanına gidip yanaklarına ellerimi yaslarken başını kaldırdım. "Yahu niye ağlıyorsun, zaten siz beni vereli iki, üç ay olmuyor mu?"

"Ne bileyim kız ben, böyle beyazlar içinde görünce duygulanıyor insan." Gülerek alnından öptüm.

"Hadi salona geçelim, damat beyler gelir birazdan." Başımı sallayıp çantamı aldım. Ortalığa tekrar bir göz atıp babamların yanına gittim.

Benim içeri girmemle birer birer ayağa kalktılar. Çok şükür onlar ağlamıyorlardı. Abim eline aldığı kırmızı sade kuşakla bana geldi. "Sonunda gidiyorsun ha." Göz devirirken güldüm. "Sakın umutlanma abi, her an ensendeyim."

Kuşağı üç kere belimden geçirip üçüncüde kurdele yapıp bıraktı. Alnımdan uzunca öperken burnumun sızladığını hissediyordum. Abim çekilip babam geldi. O da kırmızı duvağı başıma bırakıp çekildi. Annemin ve babamın ellerini öpüp, sıkıca sarıldım.