Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Saat 03.00'ü gösterirken Evin'im camına atılan taşlar kesinlikle etik değildi.
Genç kız korkuyla uyanıp yerinde doğruldu. Anında ayaklanırken bir yandan da ne olduğunu anlamaya çalışıyordu. Büyük bir merakla üzerine beyaz sabahlığını geçirdi ve kuşağını bağladı. Salık saçlarını sertçe kaşıyıp camına doğru ilerledi.
Güneşliğini çekip camı açtığında esen rüzgar biraz olsun aymıştı onu ama asıl uykusundan ayan şey Feza'nın elindeki taşları yere atıp otuz iki diş sırıtarak ona el sallamasıydı.
"Feza!"
Evin sessizce bağırdığında Feza 'sus' işaretiyle onu uyardı.
"Babanın götümde silah patlatmasını istemiyorsan sessiz ol güzelim."
Feza bahçe duvarına tırmanıp bir yandan ona bakmaya devam ederken Evin hala şaşkınlıktan ağzı açık bir şekilde kalakalmıştı.
"Sen nasıl geldin, ne oluyor şu an?"
Evin bu ve bunun gibi bir çok şey zırvaladığında duvara dayanan merdiven ile tekrar bağırdı.
"Feza ne yapıyorsun?"
"Sussana kızım, toplayacaksın bütün siteyi başımıza."
Feza büyük bir sakinlikle yukarı çıkarken arkadan asker selamı çakan Hakan'a el sallamayı unutmamıştı. E, arkadaşı olmasa nasıl çıkardı bu katı?
Evin son anda koşarak kapısını kitlediğinde Feza da kendini odaya attı.
"Mis gibi anasını satayım."
Feza, kendi pisliğinden sonra mis gibi çicek kokan bembeyaz odanın içinde kendini böcek gibi hissetmesine mani olamadı. Kameradan gördüğünden daha düzenli ve güzeldi.
