တိတ်ဆိတ်နေတဲ့နံနက်ခင်းမှာ ကျယ်လောင်စွာမြည်ဟီးလာတဲ့ ဖုန်းသံကြောင့် သူလန့်နိုးလာခဲ့သည် ။ မနက်အစောကြီးအဝင်ကောလ်သည် မည်သူဆိုတာ ကြည့်စရာပင်မလို......။
မပွင့်တပွင့်မျက်လုံးတွေနဲ့ဖုန်းကိုကိုင်လိုက်သည် ။
" အင်းပြော ....."
" ဘာလုပ်နေလဲ..."
အသံကိုက တကယ်ပိုင်စိုးပိုင်နင်း ။
" အိပ်ရာထဲမှာ "
" ဘာ အခုထိမထသေးတာလား "
" ဖြည်းဖြည်းအော်ပါကွာ ငါနားကန်းတော့မယ် "
"ထားတော့ ဒီနေ့အားလား ....ဘာလုပ်စရာရှိလဲ "
" ဘာမှတော့ထွေထွေထူးထူးမရှိပါဘူး ဒီနေ့အိမ်တွင်းအောင်းဖို့အစီအစဉ်ရှိတယ် "
" မရဘူး ချွဲဆူဘင်း!!!! ဘာမှမရှိရင် ငါနဲ့လိုက်ခဲ့ရမယ် ဒါပဲ "
" ဒီနေ့ပျင်းတယ်ယောန်ဂျွန်းရာ မသွားချင်ဘူး မနက်ဖြန်မှ..."
" ချွဲ ဆူ ဘင်း !!! ငါစကားကိုနှစ်ခါမပြောချင်ဘူးနော် "
တစ်ချက်လွှတ်အမိန့်တော်မို့ ဘယ်ငြင်းနိုင်ပါ့မလဲ.....။
" အေးပါကွာ မင်းသဘော မင်းသဘော ... ဘယ်သွားမှာလဲပြော "
အခုမှလက်မခံလျှင်အိမ်ထဲထိ တရွတ်တိုက်လာဆွဲတော့မည့် အခြေအနေရှိတာမို့ ဆူဘင်း လိုက်သွားဖို့ပြင်ရတော့သည် ။
"ငါတို့အသင်းကစီနီယာတွေ ဟိုဘက်ကျောင်းကကောင်တွေနဲ့ volleyball ဆော့ကြဖို့ပြောထားကြတာကွ အဲ့ဒါ မင်းနဲ့ငါပါ ဆော့မယ်လို့ငါပြောထားတယ် သွားရအောင် "
စလာပြန်ပြီ ......။
ဆူဘင်းနှင့်ယောန်ဂျွန်းနှစ်ယောက်လုံးသည်ကျောင်းတွင် volleyball teamထဲဝင်ထားကြသူများဖြစ်သည် ။ ဒါကလည်း ယောန်ဂျွန်းစနက်ပင် ။ သူတစ်ယောက်တည်းဝင်ချင်တာကို ဆူဘင်းနာမည်ပါ စာရင်းတစ်ခါတည်းပေးပစ်လိုက်တာမို့လို့ စိတ်မပါသော်လည်း အသင်းထဲတွင်ဝင်ကစားနေရခြင်းသာ.....။
ယောန်ဂျွန်းကတော့ volleyballကိုအလွန်အမင်းရူးသွပ်နေသူဖြစ်သည် ။ အလယ်တန်းကျောင်းသားဘဝထဲက volleyballကိုစဆော့ခဲ့ခြင်း ။
YOU ARE READING
𝒀𝒆𝒍𝒍𝒐𝒘 𝑨𝒄𝒂𝒄𝒊𝒂 •YeonBin•
Randomတစ်နေ့နေ့တော့မင်းမြင်နိုင်ပါစေရည်ရွယ်ပြီး အဝါရောင် Acaciaတွေကို ငါ့ရင်ထဲမှာတိတ်တခိုးပျိုးထားခဲ့မိတယ် YeonBin story 💛✨ Both Unicode and Zawgyi
