20| Birbirinizi üzerseniz

1K 83 43
                                    

Sözümü tutamadım gibi oldu dimi neyse artık daha sık bölüm gelcek affedin beni

Sınır 30 oy 35 yorum

fazla mı oldu? Her neyse

Jisoo'dan

Tae beni bırakmış ve eve gitmişti abim geldiğim de ortalarda yoktu o yüzden bende direkt odama geçmiştim. Yarın saat kadar sonra kapının açıldığını duydum

"Gelebilir miyim?" Kafamı kaldırıp abime baktım kapıda durmuş öylece vericeğim cevabı bekliyordu gülümseyip kenarı kaydım "tabiki" gülümseyip içeri girdi ve yanıma yattı.

Bir süre ne O ne de ben konuştum "Jisoo" sonunda konuşmaya karar vermişti gerildim.

"Efendim" derin bir nefes aldı sanırım konuya nasıl gireceğini düşünüyordu "Taeyi seviyorsun değil mi?" Ona bakıp kafamı salladım yaptığım mantıklı bir hareket miydi bilmiyorum ama artık kaçmak istemiyordum. "Peki zaten ondan iyi bir aday olamazdı değil mi?" Bana sorduğu soru ile kafamı göğsünden kaldırıp kahkaha attım "Hıhım" O da gülüyordu "seni üzerse ağzını yüzünü dağıtırım"

Biraz mantıklı konuştu diye umutlanmak benim hatamdı sanırım ama kafa salladım yanımdan kalktı " iyi geceler bücür" ben Ona sinirle bakarken odadan çıktı.

Gıcık olsamda en iyi abi oydu benim için.

Sabah erkenden kalkmıştım üstümü değiştirip aşağı indim abim kahvaltı hazırlamıştı bile "bu şerefi neye borçluyuz?" Bana bakıp göz devirmişti ki aşağıdan Lisa'nın sesi geldi "unnie günaydın" kahkaha atmaya başladım.

"Ahh Lisa burda ondan yani" bana bakıp sinirle konuştu "kes sesini"

Arkamı dönüp Lisaya baktım "hoşgeldin güzelim" bana harika gülümsemesini sunup Konuştu

"Hoşbuldum unnie"

İki sevgiliyi mutfakta bırakıp içeri geçtim

Telefonum çalıyordu arayan kişiye bakınca kocaman gülümsedim

"Alo"

"Günaydın sevgilim" Nefesimi tuttum ben artık sevgilisiyim

"Günaydın"

"Ben seni merak ettim dün Jungkook çok kızdı mı?"

"Hayır hatta beklediğimden daha iyi karşıladı"

"Rahatladım ve kapıyı açabilir misin?"

"Ne?"

"Kapıdayım beni çağırdı sabah arayıp"

Hızla kapıya doğru yürümeye başladım kalbim normalden biraz fazla hızlanmıştı

Kapıyı açtığımda eşsiz gülümsemesi ile bana bakıyordu "selam" gülümseyip kapının önünden çıktım

"Selam" eğilip yanağımı öptü "dayak yeme ihtimalim var mı?" Sorduğu soru ile kahkaha atmaya başladım

"Sanmıyorum" kare gülümsemesi ile güldü

"Tanrım teşekkür ederim" ben hâlâ gülerken arkadan abimin sesi geldi

"Orda konuşmak yerine içeri girsenize"

Içeri girmiştik ama Tae sanki ilk defa gelmiş gibi diken üstündeydi abim derin bir nefes aldı

"Tae rahat olsana" Tae rahatlamıştı ben ona şirin şirin gülümserken tekrar abim konuştu

"Seviyorsunuz diye kızıcak değilim o kadar değil ama birbirinizi üzerseniz o zaman görürsünüz" ben abime şaşkınlıkla bakarken hiçbir şey olmamış gibi konuştu

" hadi yemeğe geçelim"

ABİMİN ARKADAŞI Where stories live. Discover now