-5 Bebeğimiz

7.5K 552 301
                                    

İyi günlerrr 👋
Nasılsınız efendim?
Ben çok iyiyim ✊

Hikayeyi müzik dinlerken yazıyorum biraz kötü olabilir 🤫

Neyse iyi okumalarr 🧚‍♀️


Vita,  Kral Kimle vedalaşmış, burnunu çeke çeke; ruh eşinin yanına, at arabasına yürümeye başlamıştı. Biraz olsun üzgün hissediyordu. Bunca yıl yaşadığı yerden ayrılmak zordu. Tabii babasıyla yaptığı konuşmada eşinin onu mutlaka yanına alacağı vurgusu onu gülümsemeye yetiyordu.

O yüzündeki gülümsemeyle at arabasına girmiş, bileğine dolanan kolla kendisini birden Delta'sının kucağında yan bir şekilde otururken bulmuştu. Ağzından çıkan ufak tiz çığlıkla ellerini dudaklarına bastırmış, gözlerini büyüterek Delta'sına bakmaya başlamıştı.

Deltası ellerini, Vita'sının ince beline dolamış kendisine çekiştirerek yüzlerini yakınlaştırmıştı. Ellerinden birini, Vita'sının belinden çekmiş, göz altlarına yerleştirmişti. Elinin altındaki yaşlıkları silmiş, Vita'sının anlına ufak bir öpücük bırakmıştı.

"Sana üzülmeni istemediğimi söylemiştim?"

Sorduğu soru daha çok hesap sorar gibiydi. Vita'sı, Delta'nın çatık kaşlarıyla sorduğu soruya karşın, yutkunarak ellerini sardığı dudaklardan ayırmıştı.

"Ü-üzülmek değil. Sadece, sadece biraz özleyeceğim.."

"Üzülmemelisin."

Söyledikleriyle, Vita'sının anlına bir öpücük bırakmış; kendisine iyice yaklaştırıp, Vita'sının kafasını göğsüne yaslamış, kendi elleriyle belini sıkıca sarmalamıştı.

"Vita'm, hava soğuk, bu yüzden saraya gidene dek kucağımda uyu. Önümüzdeki günler yorucu geçecek."

Vita duyduklarıyla gülümsemiş, kafasını Delta'sının göğsüne sürtmüştü. Kendisini sevilmeye muhtaç kedi gibi hissediyordu. Özellikle Delta'sı, kendisinin biran önce uyuması için beline yerleştirdiği ellerinin, derisini okşaması, onu fazla mayıştırıyordu. Bu sebeple uykuya dalmasıda uzun sürmemişti. Delta ise, yol boyunca uyuyan güzeller güzeli Vita'sını izlemişti.

Saraya geldiklerinde, at arabası durmuş, Delta, kucağında; uyuyan Vita'sı ile arabadan inmişti. Vita'sı çok hafifti, aklında onu kilo aldırmak için türlü türlü şeyler geçiyordu. Gerçi hepsini uygulayacağı için onun için bir sorun teşkil etmiyordu. Eşinin zayıf olması, daha kolay, daha etkilenir biçimde hasta olmasına sebep olurdu. Onu başına gelebilecek tüm şeylerden korumak istiyordu. Tabii bu Vita'sını bulmuş Delta için normal şeylerdi. Eşine zarar gelmesini istemiyordu.

Muhafızlar ise Deltanın kucağındaki kurdu görünce şaşırmış, Jungkook'un ters bakışlarıyla saray kapısını açarak içeri girmelerine müsade etmişlerdi.

Kıskanmıştı.

Muhafızların bir şey yapmayacağı kesin olsa bile Vita'sını o gözlerden kıskanmıştı. Kurdu sadece, kendisi görmek istiyordu o güzel Vita'sını. Sadece kendi dokunmak istiyordu.

Saraydan içeri girdikleri an, amcasını bekleyen Yeonjun, duyduğu seslerle, Delta'nın yanına gelmiş; ufak ellerini, amcasını bacakların sarmıştı.

"Hyung, geldin!"

Bacaklarına atılan yeğeniyle gülümseyen, Jungkook; Yeonjun'un boyuna erişmek amacıyla yere çökmüş, ellerinin bacaklarından ayırmasına sebep olmuştu.

My Vita ↣ Taekook Where stories live. Discover now