"Jungkook"
Jungkook အကက်င့္ေနရင္း PD ကေခၚတာမလို႔ အခန္းထဲလာေတာ့မွ
"နႈတ္ဆက္လိုက္ မင္းရဲ႕ ဒီဇိုင္နာအသစ္"
Jungkook ဝင္လာတုန္းကသတိမထားမိေပ...
"Jungkook တို႔က Lee Soyoon ပါေတြ႕ရတာဝမ္းသာပါတယ္"
သူမကမ္းေပးလာတဲ့လက္ကို Jungkook မနႈတ္ဆက္ပဲ
"ကြၽန္ေတာ္ လူအသစ္ေျပာင္းမယ္လို႔မေျပာမိဖူးဘူး ထင္တယ္"
"ဘာအဆင္မေျပျဖစ္လို႔လည္း Jungkook"
Soyoon ကိုၾကည့္ေတာ့ မ်က္နွာပ်က္ေနေလသည္...Jungkook စိတ္ေလ်ာ့လိုက္ရင္း
"ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး"
"ဒါဆို သြားလို႔ရၿပီ"
Jungkook ထြက္လာေတာ့ သူမေနာက္ကေနပါလာခဲ့သည္...
"ေမာင္"
Jungkook ေျခလွမ္းတို႔ရပ္တန္႔သြားရင္း
"ဘာရည္႐ြယ္ခ်က္နဲ႔လဲ"
"ေျပာၿပီးၿပီပဲ ေမာင့္အနားမွာေနခ်င္လို႔ဆိုတာကို"
Soyoon လက္ကိုဆြဲကာ လူရွင္းတဲ့အခန္းတစ္ခုထဲေခၚရင္း သူမကိုယ္ကို နံရံနဲ႔ပစ္ကပ္လိုက္ရင္း
"ငါကအရူးလား...ဟမ္ မင္းငါ့ဆီကထြက္သြားခ်င္တဲ့အခ်ိန္သြား ျပန္လာခ်င္တဲ့အခ်ိန္လာရေအာင္ ငါ့ကိုမင္းဘာထင္ေနလည္း"
"ေမာင္ Yoon ရွင္းျပပါမယ္"
"မလိုဘူး "
"ဒါဆို ေမာင္ေျဖ Yoon ကိုခ်စ္ေသးတယ္မလား"
Jungkook မ်က္နွာအားသူမလက္နွစ္ဖက္နဲ႔ဆြဲယူကာ Jungkook မ်က္ဝန္းေတြအားတည့္တည့္ၾကည့္ၿပီးေမးလာခဲ့သည္...Jungkook ဘာေျဖရမလည္း ၆ နွစ္ၾကာခ်စ္လာခဲ့တဲ့ အခ်စ္ဦးမလား....
ေသခ်ာတာက သူမကိုစိတ္နာေနတာကအမွန္ပင္...မခ်စ္ေတာ့တာလည္းမဟုတ္ေသးဘူး...Jungkook ကိုသူမနမ္းလာခဲ့သည္..ပထမကေတာ့မတံု႔ျပန္မိေပမယ့္..ဒါကသူ႔အခ်စ္ဦးပဲေလ...
အခ်ိန္တစ္ခုအၾကာထိနမ္းေနၾကရင္း နႈတ္ခမ္းေတြခ်င္းခြာလိုက္မွ သူမဆီကအသက္ရႈသံသဲ့သဲ့နဲ႔အတူ ရယ္သံသဲ့သဲ့ပါၾကားရသည္...
"ေတြ႕လား ေမာင္ Yoon ကိုခ်စ္ေနေသးတာပဲ"
"ခြင့္လႊတ္လိုက္တာမဟုတ္ေသးဘူး"
أنت تقرأ
💜 Mysterious 💜(Completed)
Fanfictionဟုတ္တယ္ ကြၽန္ေတာ္တို႔လူမ်ိဳးမတူဘူး ဘာသာမတူဘူး ေနထိုင္တဲ့နိုင္ငံမတူဘူး အရာရာကြဲျပားျခားနားေပမယ့္ ေကာင္ေလးကိုခ်စ္တယ္ ... Jeon Jungkook ဘဝမွာလူေတြဟာ တစ္ခါသာႀကီးႀကီးမားမား ကံေကာင္းတတ္ၾကတယ္တဲ့ ကံဆိုးမႈႀကီးကေန အေကာင္းဆံုးကံၾကမၼာျဖစ္လာမယ္လို႔ဘယ္ထင္မွာလည္း...
