Illegal Love

Deel 30

Eindelijk zitten we bij de laatste les van vandaag, natuurkunde. Ik heb Leon of Joost niet meer gezien vandaag. Beter ook, door Joost word ik afgeleid en het is ook niet bepaald fijn om Leon nog tegen te komen.

De docent is aan het vertellen over een nieuwe PO terwijl Lise mij haar nieuwe crush laat zien. Ze vertelt heel enthousiast over hem en ik luister maar aandachtig mee aangezien het toch iets interessanter is dan natuurkunde. "Dames opletten" geeft de docent aan en we kijken onmiddellijk op.

"Jullie gaan werken in groepjes van twee."
Er worden groepjes gemaakt door meneer Lanten. Omdat naast Lise nog iemand zit wordt zij met haar gekoppeld. "En Zara, jij gaat dan met Luuk."

Godver. Na dat gesprek van een paar weken geleden hebben we niet meer echt gesproken. We zaten wel nog bij elkaar in de pauzes met de hele groep. Om het niet ongemakkelijk te maken draai ik me om naar hem en glimlach lichtjes.

De bel gaat en dat betekent dat we uit zijn. Maar als ik de deadline van de opdracht aan een paar mensen vraag krijg ik te horen dat het vanavond ingeleverd moet zijn. Dus we moeten het nu na schooltijd maken?

Als ik mijn spullen opruim komt Luuk naar me toe. "Yo" geeft hij aan.
"Hey" antwoord ik.

"Zullen we er nu aan werken? Bij mij misschien?"

Ik weet dat de examenklassen vandaag toetsen moeten inhalen in de mediatheek, dus daar kunnen we niet. En in de aula werken is ook niet zo fijn. Aangezien mijn ouders ook vandaag wat eerder thuis zijn moeten we wel bij hem.

"Is goed, ik heb alleen geen idee waar de opdracht over gaat."

"We moeten een meetrapport maken uit de gegevens van de practicum die we vorige week hadden gedaan. Binnen een paar uur zijn we klaar dus het komt goed."

"Eeh oké, gaan we dan?"

Luuk knikt en samen lopen we het lokaal uit.

***

We zitten inmiddels bij hem thuis, aan de eettafel met een paar bladen en zijn laptop. We hebben pas de eerste alinea kunnen schrijven dus we moeten nog best veel.

Het is trouwens niet de eerste keer dat ik hier kom, ik ben hier vaker geweest maar altijd wel met meer mensen. Hoe erg we ook beide ons best doen is het niet te vergeten dat hij een tijdje geleden nog mij vertelde dat hij gevoelens voor me had. Het blijft toch raar en een beetje akward.

"Wil je nog wat te drinken?"
Vraagt Luuk als hij zit dat mijn glas leeg is.
"Ja doe maar nog een glas Ice Tea" geef ik aan en ga verder met de tweede alinea van het verslag.

Luuk brengt ons drinken en koekjes. Roze koeken om precies te zijn. Hij ziet dat ik er gelijk een grote glimlach van op mijn gezicht krijg en moet lachen. "Jouw liefde voor deze koeken is niet normaal hè."

"Nee zeker niet" zeg ik veel te blij en neem gelijk een hap van een roze koek. Iedereen bij ons in de vriendengroep weet dat ik een bijzondere liefde heb voor roze koeken. Ik kan oneindig veel van die dingen eten en dat weet Luuk.

"Dankjewel."

"Geen probleem."

Inmiddels is het een anderhalf uur verder en we hebben het eindelijk af. Ik neem het nog een keer door en word afgeleid door een appje dat ik binnenkrijg. Het is van Joost.

"Morgenavond weer samen koken?"

"Is goed, maar dit keer ga je wel luisteren als ik zeg dat de boter er later bij moet"

"Oké oké, het is gewoon veels te leuk om jouw te irriteren"
Ik krijg onbewust een glimlach op mijn gezicht.
"Je bent een sukkel" stuur ik terug.

"Maar je houdt van me😘"
Ja, eigenlijk wel..

"Zara?"

"Ja" antwoord ik en kijk naar Luuk. "Is er iemand?"
"Hoe bedoel je?" Vraag ik oprecht niet begrijpend.

"Iemand die ervoor heeft gezorgd dat je mijn gevoelens heb geweigerd."
Godver. Ik zie iets van verdriet in zijn ogen als hij dat zegt.

"Er hoeft niet iemand te zijn om geen gevoelens voor jou te hebben. Jij bent mijn vriend. En of er iemand is of niet, dat was altijd al zo en zal ook zo blijven."
Ik antwoord eerlijk. Als Joost er niet was geweest had ik alsnog Luuk nooit een kans gegeven.

"Wie is het?"

"Ken je niet, een vriend van oude vrienden."

"Ik dacht dat je niet veel vrienden had buiten school." Dat klopt, maar ik kan moeilijk jou de waarheid vertellen.

"Klopt, maar ik kreeg laatst nog contact met vrienden van vroeger en leerde hem ook kennen."

Hij knikt begrijpend en kijkt weg. Alweer zit ik te liegen tegen mijn vrienden, maar ik kan niemand vertellen over Joost. En al helemaal niet Luuk die mij nog blijkbaar leuk vindt.

"Dus ik kan je hart niet meer veroveren?" Merkt hij op na een aantal seconde stilte.
Ik schud mijn hoofd.
"Ook niet als ik je alle roze koeken van de wereld geef?"
Geeft hij met een glimlach aan.

Ik moet kort lachen en schud weer mijn hoofd.
"Dan zou ik Nour misschien een kans moeten geven."

"Nour uit 4havo?"

"Ja" geeft hij emotieloos aan. Ik ken Nour niet persoonlijk, maar ik heb goede dingen over haar gehoord dus ze is te vertrouwen.

"We hebben een paar keer afgesproken met ook anderen. Ze vindt mij blijkbaar leuk."

"Je zou het moeten proberen, ze is knap en volgens mij ook best leuk."

Hij knikt alleen maar en stuurt ondertussen het verslag op. "Dan ga ik ervan door, thx hè, ik kan hiermee waarschijnlijk mijn onvoldoende ophalen."

"Altijd" geeft hij aan als we opstaan. Ik trek mijn jas weer aan en pak mijn jas. Luuk opent de deur voor mij en voordat ik weg ga draai ik me nog één keer om. "Ik hoop dat het wat wordt met Nour."
"Hoop het ook" zegt hij met een vage blik.
"Tot morgen dan" geef ik aan. "Tot morgen" zegt hij terug en sluit de deur. Ik pak mijn fiets en fiets weg.

T was een iets mindere deel, sorry!

Vote?