Illegal Love

Deel 40

"Dus, als je geen date had, had je Larissa bijles gegeven?" Ik vraag het terwijl ik een kipnugget in mijn mond stop. We staan op de parkeerplaats van de mac. "Waarom niet."

Joost ziet al gelijk de verbaasde bitchy blik op mijn gezicht. "Wat denk je Zaar, tuurlijk niet."

"Beter ook."
"Ben je nou jaloers?"

"Nee, tuurlijk niet. Larissa is niet iemand waarmee je mij jaloers kan maken." Nou om eerlijk te zijn voel ik ergens wel jaloezie.

"Hmmm, oké." Aan zijn gezicht te zien gelooft hij me niet, wat natuurlijk wel begrijpelijk is maar ja, hij mag best weten dat ik hem het liefst voor mezelf hou.

"Is Leon je nog lastiggevallen?"

"Nee. Ik heb hem niet meer gezien na die avond."

"Beter maar."
"Ben je nou jaloers?"

"Ja en in tegenstelling tot jij durf ik het wel toe te geven."

"Ik ben helemaal niet jal—" ik word onderbroken door Joost die zijn lippen op die van mij zet. Na een korte kus stopt hij een paar frietjes in mijn mond.

"We zijn beide jaloers einde discussie."
"Einde discussie" voeg ik eraan toe en stop een kipnugget in zijn mond.

Na een tijdje rijden we mijn straat in. "Dankjewel" zeg ik voordat ik wil uitstappen. "Jij bedankt."

"Voor?"

"Elke seconde dat je met mij doorbrengt"

Een bom van vlinders ontploft in mij. Hoe mooi kan iemand zijn gevoelens uiten? Zijn liefde verwoorden? Verbaasd over mijn eigen gevoelens geef ik hem een kus. Niet lustvol, meer liefdevol en rustig. Hij wrijft zijn hand over mijn rug en zoent me terug. "Tot morgen" geef ik aan en verlaat de auto.

***

POV Joost

Zara. Niet te geloven maar mijn vriendin. Zo'n bijzondere en zo'n mooie dame. Een ingewikkelde en bijzondere persoonlijkheid heeft ze. Niet te vergelijken met die van mijn exen of meiden waarmee ik eerder ben geweest. Nadat ik haar vanmiddag had afgezet bij haar thuis heb ik geen seconde gehad dat ik niet aan haar dacht.

Haar ogen, haar zelfverzekerde blik en haar glimlach. En die kuiltjes als ze lacht, niet te vergeten. Een jaar geleden heb ik voor het laatst wat gevoeld voor iemand, maar dat is niet te vergelijken met wat ik voel voor Zara. Het is niet te beschrijven, maar ik denk dat dit liefde is. En ja, ergens kan ik me bedenken dat het nog veel te vroeg is om het zo te noemen. Maar ik zou niet weten hoe ik dit gevoel anders zou moeten verwoorden.

Het feit dat ze zelf niet in de gaten heeft hoe bijzonder ze is maakt haar alleen maar aantrekkelijker. Ze is dankbaar, zelfs dankbaar voor de kipnuggets die ik voor haar koop. Ik kan me moeilijk herinneren dat ik eerder met een meisje ben geweest die zo dankbaar en volwassen kan zijn. Dat is het, al is ze maar zestien, ze is voor haar leeftijd best volwassen dus ik merk niet eens wat van het leeftijdsverschil.

Ben ik nu een pedo? Je zou zeggen ja. Maar een pedo heeft seksuele bedoelingen terwijl mijn bedoelingen met Zara altijd meer was dan seksuele handelingen. Ik houd niet van haar omdat ze zo'n mooi lichaam heeft of omdat ze mij gek maakt met die tong van haar. Ik houd van haar omdat ze mij blij maakt, omdat ze mij een gevoel heeft dat niemand mij tot nu toe heeft gegeven. Zonder haar te ontmaagden had ik ook van haar gehouden.

Net weer toen ze de selfie stuurde die we vandaag maakten in de auto met ons eten, alleen al een selfie van ons is genoeg voor een glimlach op mijn gezicht.