Kabanata 20

87 6 0
                                    

Kabanata 20

PAGKABUKAS palamang ng mata ni Nicholas, agad niyang ipinalibot ang mata sa kwarto para hanapin si Flavio, afraid that last night is just a dream.

Napahinto ito nang makita ang nakatalikod mula sa kanya na binatang payapa na natutulog sa sahig. Unti-unting kumurba ang ngiti nito sa labi nang hindi man lang niya namamalayan habang tinititigan ito.

Maya-maya lamang, unti-unting napakunot ang noo nito nang mapansin ang isang hindi pa tuluyang gumaling na sugat sa bandang batok nito.

Bumangon siya sa higaan nito at naglakad patungo sa binata. Out of curiosity, he reached the latter's t-shirt to see it clearly. "W-What happened to this, Lav?" He didn't mean to stutter.

Inaantok na iminulat niya ang mata nito nang marinig na nagsalita si Nicholas sa likod niya. Pero hindi pa nagtagal ng minuto ay biglang nanlaki ang mata niya at agad bumangon nang mapagtanto ang sinabi ni Nicholas.

"What the fvck happened to that?" He looked at Flavio, worriedly. The latter just stare at him, doubting if he will say the truth or not. "Take off your clothes," he ordered when Flavio didn't say a word. He gave him a death glare when the latter stared at him, unmoving. "You don't want to?"

"E-Eto na," the guys said, stuttering.

He slowly took his clothes of him. "Tangína, wala na bang mas ibabagal 'yan?" He asked impatiently. "Ako na nga." And Nicholas did.

He thought Nicholas would aggressively pull his clothes off but he did the opposite thing. It was so gently. He was like an obedient dog around this guy and afraid to bite him though he can do it whenever he wants. And it's like, Nicholas was his master.

Nicholas was afraid that he might hurt him so he just gently took his clothes off. After taking it off, he stared at his unhealed wounds for a seconds before walking away from the latter without saying anything.

Flavio suddenly panicked. "Where are you going? Did I scare you? Did my wounds upset you? Nich..."

Lumingon ito sa kanya. "Stupid. I'll going to get the kit to treat your wounds. Stay still." sabi nito at lumabas na ng kwarto.

Nakita niyang nasa sala na ang kapatid at mukhang kakagising lang ito. "Morning," he said and then drew to her to gave the latter a kiss on the cheek, but she dodge.

"Iww, kuya! I told you to stop doing that everyday," reklamo nito. "Malaki na'ko para ikiss mo."

"Naawa kase ako sa'yo. Wala kang jowa na ikikiss ka," tawa nito sa kapatid.

"Meron kaya!" she exclaimed. "Si Radleigh!"

Napapikit ng sunod-sunod ang huli dahil sa sinabi ng kapatid nito. At nang mapagtanto kung ano ang kanyang sinabi, unti-unting napataas ang kilay siya, habang ang kapatid nito ay natigilan rin.

"Rosa?"

"J-Joke lang. Hehe," she said nervously.

"Si Rodor boyfriend mo?" He looked at his sister seriously.

"It's Raleigh kuya!"

"Siya ba yung isang kapitbahay natin dati? Idala mo rito--"

"Kuya!"

"Oh bakit? Paano kung buntis ka? Tatakbuhan ka tapos kami ang kawawa sa pagpalaki sa bata? Sinasabi ko sayo Rosa, kapag ikaw ay--"

"Anong buntis? Kuya ang oa mo literal."

"Tangínang gagòng iyon. Paano ka niya niligawan? Bakit hindi siya nagpakilala dito? Sa cellphone kaba niligawan? Sabihing mong oo at talagang mapapatay ko ang gagong iyon, anong tingin sa'yo mumurahin na nabibili lang sa online shop?"

Finding The Last Water Fairy(BxB)-ON-GOING Where stories live. Discover now