I'm Not Sorry I'm Dirty / Hyunmin✅

0.8 "Nadir ve Yeni Doğan"

Chan geldiğinden beri Hyunjin ve Seungmin'in birlikte vakit geçirecek daha çok vakti olmuştu.

Yaklaşık bir haftadır chan yanlarındaydı. Ama bugün sabah gitmek zorunda kalmıştı. Sevgilisinin acil yardıma ihtiyacı olduğunu söyleyip hızlıca çıkıp gitmişti Chan.

Seungmin gözlerini açtığında Hyunjin'in kapalı gözleriyle karşılaştı. Yavaşça elini kaldırıp Hyunjin'i uyandırmamaya çalışarak yanağına koydu. Gözlerini ayırmadan yüzünü incelerken Hyunjin biraz kıpırdanıp gözlerini açtı. Seungmin'i gördüğünde zaten seungmin'in belinde olan ellerini iyice sıkılaştırmıştı. Seungmin de Hyunjin'e daha çok sokulmuştu.

"Jinnie"

Hyunjin kafasını Seungmin'in boynundan kaldırmadan hmmladı.

"Arkadaşlarımla buluşabilir miyiz?"

"Neden?"

Hyunjin sorusunu sorarken hala sıkı sıkı sarılıyordu.

"Onları özledim"

"Tamam"

Hyunjinin kısa ve net cevabıyla seungmin teşekkür etmişti.

"Onları buraya çağırsan olur mu? Dışarıda seni korumaya çalışırken çok yoruluyorum."

"Ama insanlar öğrenemez demiştin?"

"Söylemeyiz"

Hyunjin'in asıl endişesi dışarıda ki insanlara karşı kendini nasıl tutacağıydı. Haftalardır yapay kanla beslenmek zorunda kalmıştı. Dışarıdaki yüzlercesi yerine evindeki iki tanesini yeğlerdi.

"Tamam"

Seungmin uysalca konuştu. Sevgili gibilerdi. Nasıl bu kadar hızlı birine bağlanabildiğini düşündü küçük olan. Daha haftalar önce kendini kaçıran adamla şuan yan yana yatıyordu.

^^

Seungmin arkadaşlarını telefonla arayıp eve çağırdı. Uzun süredir birbirini görmeyen arkadaşlar birbirlerini oldukça özlemişti

"Ben senin sevgilinim. Bir oyun şirketinde çalışıyorum. Yeni terfi aldığım için uzun süredir Amerikadaydık. Yeni döndük ama birkaç hafta sonra dönmek zorundayız. Nasıl tanıştık?"

"Okul çıkışı otobüste yanına oturdum sende o sırada karakterin çizimini yapıyordun aana fikir verdim bu sana çok mantıklı geldi ve başka kararsız kaldığın konularda da beni aramaya başladın ve şimdi sevgiliyiz."

Önce hyunjin sonra seungmin kurdukları oyunu tekrar etmiş sonra kapıyı açmışlardı.

Kapıdaki iki çocuk Seumgminin resmen üzerine atlamışlardı. Üçü sarılırken Hyunjin kapıyı kapattı.

"Nerdeydin? Senden hiç haber alamadık."

Kimse Hyunjin'in varlığını fark etmemişti daha. Sarı saçlı olan gözlerini evin üzerinden gezdirirken sorsunu sormuştu. Bir süre sonra gözleri Hyunjin'i bulduğunda sorusuna soru ekledi

"O kim?"

"Hepsini anlatacağım. Salona geçin."

"Bebeğim ben yukarıda olacağım. İşimi bitirmem gerek bir şeye ihtiyacınız olursa seslenmen yeterli"

Hyunjin Seungmin'in beline ellerini sararken konuşmuş cümleleri bitincede yanağını öpüp merdivenlere doğru ilerlemişti.

Üçlü salona girdiler. Hyunjin ise yukarıdaki odaya gidip koltuğa oturdu. Kafasını arkaya yaslayıp aşağıda konuşulanları dinledi.