UNTITLED
"Ang ganda naman po ng mga painting niyo, lalo na po itong taong may mga payong." Ani ng isang bata habang nakatingin sa isang painting.
Napangiti ang babaeng siyang nagpinta no'n.
"Talaga ba?" Paninigurado niya.
"Opo." Masayang ani ng bata.
"Parang magpamilya po, na laging magkakasama na nakasilong sa kanilang mga payong." Dagdag pa nito.
"Maraming salamat nama't nagustuhan mo." Nakangiting ani ng babae.
"Diba po yung mga pintor ay nagpipinta base sa kanilang pingadaanan sa buhay? Ano po ba yung sikreto sa painting na ito?" Tanong ng bata sabay turo sa painting.
"Kagaya ng sinabi mo, masaya silang pamilya. Magkakasa palaga at parang di mapaghihiwalay. Mahal nila ang bawat isa. Kapag umaalis sila, they make sure that they left no one behind." Sagot nito.
"Wow! Ang galing naman po. Sana all hehe." Nakangiti at manghang ani ng bata.
"Btw, ano po pala ang pangalan nyo? Ako nga po pala si Hera." Nakangiting tanong ng bata sabay lahad ng maliit na kamay nito.
"It's nice to meet you, Hera. Well, I'm NO ONE." Sagot nito na may mapait na ngiti sabay halad din ng kaniyang kamay.
PS: This is my first story when I signed up as a writer online 4 years ago.
