adımlarım benden bağımsız bir şekilde piyano sesinin geldiği yere doğru gitti. çok değil 100 metre sonra geldiğim evin büyük cam kapısından sırtını gördüm. parmaklarının tuşlara temasını izledim bir süre, şekilli parmaklarından çıkan notaları dinledim.
sonra kadifemsi sesi kulaklarıma ulaştı.
derince bir nefes aldım, çaldım havadan biraz. ciğerlerimi yakacak kadar derin bir nefes. tüm vücudumdan bir titreme geçti, içim bir hoş oldu efendim. ve o an karnımdaki kelebekler kanatlandı, kalbim göğüs kafesimi adeta yumrukladı.
ve tam o yapraklarını dökmeye başlayan ağaçların altında soğuk bir sonbahar gecesinde güneş doğana kadar onu izleyerek, dinleyerek, hiçbir zaman hissetmediğim o sıcaklığı hissettim... sadece bu bana evim gibi hissettirdi.
YOU ARE READING
querencia, jaedo
Fanfictiondudaklarını yavaşça boynuma sürttü, "burası", derin bir nefes çekti ciğerlerine boynumdan "burası yaşadığımı hissettiğim yer."
