22 yıl...
Belki yolun yarısıydı belki de her şeyin başlangıcı...
22 sene önce verilen yanlış kararlar, yapılan hatalar, göz ardı edilen gerçekler... Karşınıza aldığınız kişi en fazla ne kadar ileriye gidebilir?
Küçücük bir bebeğin hayatı ailesi har...
Dipnot: Size bir süpriz hazırlıyorum. Bu nedenle pek fazla aktif değilim. Verdiğim geç cevaplar için kusura bakmayın <3
Dipnot2: Ayrıca bu bölümde bir abimizi sevmeye başlıyoruz ;)
*AYRİSDEN*
*3 gün sonra*
Aynadadan kendimi bir kez daha süzdüm. Siyah ve oldukça da rahattım yine.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Klasik siyah çantamı da sırtıma takıp evden çıktım. Metroya doğru yürümeye başladım. Bir elim çantamdayken hızlı yürümeye özen gösteriyordum.
Bu çanta... Düne kadar gerçek ailemden kalan tek şeydi benim için. Ama artık kanlı canlı bir şeyler daha bulmuştum.
Beni büyüten aile, beni çöpün kenarında bulduklarında pusetin yanında bu çanta ve üstünde bir not varmış.
'Senden özür dileriz Ayris... Bunu haketmedin... Ama her şeyin bir açıklaması var, lütfen zamanı gelince dinle...'
Cart curt şeyler işte...
Bunları öğrendiğimde 16 yaşındaydım. Daha doğrusu 17 yaşıma gireceğim o doğum günümde öğrenmiştim. Ailemin, yani beni büyüten insanların, öldüğü o gün...
Ne traji-komik değil mi? Aileniz doğum gününüzde ölüyor. Hem de...
Kafamı iki yana sallayıp kendime gelmeye çalıştım. Bunları düşünmenin ne yeri ne de zamanıydı.
Metroya binince köşelerde bir yere geçip demire tutundum. Dün gece nöbete kalmıştım. Sabaha karşı da Arda gelip ben devralırım demişti. Bende eve gelip bi duş alıp üstümü filan değişirmiştim. Ve şimdi yine hastaneye gidiyordum.
Son günlerde her akşam aksatmadan en az bir saat mesajlaşıyorduk. Okulda yaptığı şeyleri, üzüldüğü, güldüğü her şeyi anlatıyordu ve ne yalan söyleyeyim bu acayip hoşuma gidiyordu.
Onu sevmeye başlamıştım.
"Noldu velet?" diyerek açtım telefonu. Kısık bir şekilde güldü.
"Ne yapıyorsun?" dedi gülerken. Kaşlarım havalandı. Şu bebeye bak.
"Ne yapacaksın ne yaptığımı? Ayrıca senin dersin yok mu? Nasıl arıyorsun lan beni?" dedim sorgulayıcı bir şekilde.
"Hani tenefüs diye bir şey var ya. Bunu unutacak kadar yaşlı değilsin bence." dedi. Gözlerimi devirdim.
"Bi de dalga geçiyor terbiyesiz." dedim ayıplarcasına.
"Olur olur yeriz yeriz." deyince bu defa kendimi tutamayıp güldüm.
