ÇIĞLIK:11

153 31 6
                                    

Bu dünyada sadece anneni çıkarsız seviyor ve özlüyorsun çünkü o sana öyle yaptı

Sevdiğin adamı bile çocuğun için silebilecek olan sensin ve yine çocuğuna çıkarsız sevmeyi öğreten kişi sensin

Sen annesin, sen annemsin...

Ahh be anne bana herşeyi öğretin de bir çığlık atmayı öğretmeyip hep susturdun.

Ezel beni kaldığım odaya bırakıp kapıyı kilitledikten sonra gitmişti ve ben yine dalgındım...

Tuhaf bir şekilde tecavüze uğradığımı söylediğime pişman olmuştum çünkü ilkkez birine anlatmıştım ve bu tuhaf hissetmeme sebep olurken şuan içimde kalan herşeyi kelimelerle değilde içimde biriken çığlıklarla dışarı atmak istiyordum ama annem 'bağırmak ayıptır başkasını rahatsız eder sesiz ol o yüzden' derdi

Bana neden 'bağır! yeterki içinde tutma kızım' dememişti ki?

Odada bulunan yatağa yüz üstü yatarken başımı yastığa gömüp uyumak istedim ama uyuyamıyordum...

Bedenim bana diyiyordu ki; önce beni değilde zihnini yoracaktın!

Zihnim neden bukadar dinç ve doyumsuz? Düşünmeye doymuyordu bi türlü.

Yataktan kalkıp minik odada voltalar atmaya başladım; bir aşağı bir yukarı giderken duyduğum sesle olduğum yerde kaldım

"Ezgi"

Gözlerimden yaşlar akarken hapise girdiğimden beri dahada çok kötü hisseder olmuştum, sanki hapise girmem birşeylere teslim olmam demekmiş gibi hissetim

"Ezgi"

İçimde biriken dolmuşluk ve çığlıklarla artık dayanamayacak seviyedeydim

"Ezgi"

-lütfen

En son bana ilk dokunuşunda lütfen diye yalvarmıştım ve lütfen diye yalvarmam onda beni ezme isteğini artırmıştı, onun gözündeki sadistik tını dilinde ve kulaklarımıda çalarken bidaha asla lütfen dememiştim, taki bu güne kadar...

"Ezgi"

-yyyeeeetttteeeerrrrr

Diye bağırdım öfkeyle ve yine bağıra bağıra

-yetttteeerrrr, sssuuussss, suuusssss!

Diye haykırdım.

Dizlerimin üstüne çökerken hıçkıra hıçkıra ağladım

"Ezgi"

Tannnrrımm, çıldıracaktım!

Susmuyordu, neden susmuyordu?

-aaaaaaaaaaaaaaaaaaa

Avazım kesilip boğazım ağrıyan kadar bağırıp hıçkırarak ağlamaya devam ettim

-Ezgi

Diyen bu ses ona ait değildi ama ona benziyordu

-lütfen git Ezel

Diye bitkince fısıldadım

-o iyi değil doktoru arıyacam

Diyen Hüseyini onaylayan diğer polisleri duymak istemiyordum, sadece herkes ve herşey sussun istiyordum

"Ezgi"

Elimi yumruk yapıp sertçe yere vurduktan sonra başımıda sert zemine koyup bir zavallı gibi ağlamaya devam ettim

DELİ (DÜZENLENİYOR)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin