- yirmi sekiz

242 43 17
                                    

🎸🎸🎸

''Şerefsizim ağlamamak için zor duruyorum.'' 

Jaemin dramatik bir şekilde gözlerini kapatıp ağlamamak için burnunun üstünü tutarken dudakları aşağı doğru asılmıştı, ara ara iç çekiyor ve yutkunuyordu. Tüm bu tepkisi bizim mavi saçlarımızaydı ve yanındaki Jiseul ise bizi umursamıyordu.

Ciddi anlamda umursamıyordu ve ben onun bizi kıskandığını az çok anlayabiliyordum, hâlâ barışmamışlardı Jaemin'le, Jeno ise fırsattan istifade Jaem'e nispet yapıp duruyordu. Jaemin ise aşk acısı çekmekle meşguldü. Ne yapacağımı gerçekten bilmiyordum.

''Abartmasanız mı? Sızlanmak yerine barışsanıza siz.'' Jeno sırıtarak bana sarılırken konuştuğumda Jaemin iç çekmişti yutkunarak. ''Yengeniz yüzüme bile bakmıyor, ne barışması ya?''

''Enişteniz gönlümü almak için hiçbir şey yapmıyor da ondan.'' diye konuştu Jiseul, Jaemin'e bakma gereği bile duymadan. Jaemin başını kaldırdı ve sandalyesini Seul'e döndürdü. ''Tamam bak, anlaşalım.''

Umarım barışırlardı çünkü ben Jeno'nun Jaemin'i kıskandırmasını ve Jaemin'in sızlanmalarını duymak istemiyordum. Bezmiştim, gerçekten bezmiştim.

''Yemin ederim ki bir daha boyalarına dokunmayacağım, hadi gel öpüşelim.''

Jeno duyduklarıyla kahkahayı basarken Jiseul başını erkek arkadaşına çevirdi ve iki elini de Jaem'in yanaklarına koydu. ''Söz ver.''

''Yemin ettim kızım ya.'' Jiseul gülümsedi ardından, birkaç saniye içinde ikisi de sarılıp öpüşmeye başladıklarında Jeno elini gözümün üstüne kapattı. 

''Aile var aile, ayıp ya.''

🎸🎸🎸

GIRLFRIENDWhere stories live. Discover now