Κεφάλαιο 36°

1.3K 206 39
                                    

Κοίταζαν ο ένας τον άλλο. Τελικά το σπίτι της Εύας έγινε πόλος έλξης για όλους μόνο που έλειπε εκείνη.
Η Ξανθίππη, η Τασία , ο Κοσμάς και η Μάρθα ήταν καθισμένοι στο τραπεζάκι της κουζίνας περιμένοντας κάποιο νέο από τον Άρη ο οποίος τη τελευταία φορά τους ενημερωσε πως δεν κατάφερε να βρει κανένα από τους δύο.
Πήγε σε όσα μέρη ήξερε πως υπήρχε πιθανότητα να ήταν. Μα ίχνος τους δεν υπήρχε.

Με τα χαρτιά ανοιχτά πλέον στο τραπέζι, χωρίς να υπάρχει τίποτα για να μείνει κρυφό, αγωνιούσαν όλοι εξίσου το ίδιο. Η Μάρθα έφτασε ταραγμένη ύστερα από τη συνάντηση της με την Ελένη ενώ μέχρι εκείνη την ώρα ο Κοσμάς μιλούσε με τη Ξανθίππη. Μπορεί  να μην είχε άμεση ανάμειξη στη διαστρέβλωση των στοιχείων μα η παραδοχή της Ελένης ύστερα από τα λεγόμενα της Μάρθας τον εξόργισε. Ένιωθε μια περίεργη ντροπή και μόνο που είχε απέναντι τους τις μάνες εκείνων των παιδιών.
Η μία ήταν θύμα ενδοοικογενειακης βίας, ενώ η άλλη, είδε το γιο της να μπαίνει φυλακή υπερασπιζόμενος τον φίλο του. Κάθε μία από αυτές τραβούσε το δικό της Γολγοθά.

Δεν πέρασε και ο ίδιος λίγα με την Εύα. Μα ήταν κάτι που δεν μπορούσε να βάλει στο ζυγι και να συγκρίνει.
Αυτό που του έκανε ιδιαίτερη εντύπωση μάλιστα ήταν το γεγονός πως αν και η Μάρθα ενημέρωσε την Ελένη ότι μπορεί να εκδοθεί ένταλμα σύλληψης και να ανοίξουν εκ νέου την υπόθεση καταδικάζοντας τη για τη κατηγορία παραποίησης στοιχείων, το συγκεκριμένο γεγονός βρήκε  τη μητέρα του Ορέστη αντίθετη.
Όπως τους είπε, πίστευε πως η Ελένη πήρε ότι ακριβώς της αξίζει ήδη. Απαξίωση. Η Τασία από την άλλη φανέρωσε χωρίς φόβο τις εκδικητικές τις τάσεις. Διαφώνησε κάθετα με τη Ξανθίππη και δήλωσε σθεναρά πως θέλει να τη δει πίσω από το κάγκελο με κάθε κόστος.

"Μήπως να πάρεις τον Άρη ακόμα μια φορά βρε Τασια; Ίσως είχε κάποιο νέο..." ειπε η Ξανθίππη μα η πόρτα χτύπησε και πετάχτηκε όρθια. "Ήρθαν!" Αναφώνησε μα σαν άνοιξε είδε μόνο τον Άρη. "Τους βρήκες αγόρι μου;"

"Όχι. Νομίζω πως αν δε θέλουν να βρεθούν, είναι άδικος κόπος. Εκτός αυτού, ίσως αγωνιούμε τσάμπα... Ίσως χρειάζονται το χρόνο τους. Δεν είναι λίγα όσα έγιναν. Ήρθα γιατί έκλεισε το κινητό μου από μπαταρία. Θα επιστρέψω σπίτι και αν υπάρξει κάτι θα σας ειδοποιήσω. Πάντως... Νομίζω ότι όλα θα πάνε καλά..." Έριξε ένα βλέμμα στη μάνα του κι εκείνη τον διάβασε αμέσως.

"Έχει δίκιο . Μεγάλοι άνθρωποι είναι. Ας μην κάνουμε θαρρείς και αντιμετωπίζουμε μωρά"

Δύο μικροί αγγέλοι.. (Υπό Επιμέλεια)Where stories live. Discover now