Kaminari x Reader (Bnha x reader)

Midoriya

Beğenin lütfen 😽

Bakugou ile yan yana yürüyorduk. Çoğu robot durdurulduğu için hepimiz rahatça dolaşıyorduk.

Bakugou az önceki olay yüzünden hâlâ sinirliydi. Endişelendiğini anlıyordum ama o çocuğa bağırmasında abartmıştı.

"Bakugou-"

"Kes sesini Hayami."

"Ama-"

Bana döndü, çok keskin gözlerle bakıyordu. "Senden sinirimi çıkarmak istemiyorum, sessiz dur ki ben de sakinleşeyim."

Derin bir nefes aldım ve kafamı salladım. Midoriya'yı hiçbir yerde görememiştim. Neredeydi acaba?

Neredeyse çoğu öğrencinin bulunduğu caddeye geldiğimizde bir anda ortaya diğerlerinden kat kat büyük bir robot çıktı.

"Hassiktir..."

Tüm öğrenciler kaçmaya başladığında Bakugou ile biz de geri geri gitmeye başlamıştık.

O sırada yerde yatan bir kız gördüm, ayağını mı burkmuştu? Neden gelmiyordu?

Tam ona ilerleyeceğim sırada yanımdan hızla biri geçerek havaya zıpladı ve robotu tek yumrukta parçalara ayırdı.

Kim olduğuna bakmak için kafamı kaldırdığımda hayatımın şokunu yaşamıştım. Midoriya, robota yumruk atmış ve yere düşüyordu.

"Midoriya!"

Hızlıca ona doğru koşarken tam yere çarpacağı anda ayağını burkan kız ona dokundu ve onu havada durdurdu.

Bakugou ile hemen onun yanına gittiğimizde ikimizde şok içinde ona bakıyorduk. Kolu kırılmıştı.

~~~~~~~~~~~~~~~

Revirin önündeki koltukta Bakugou ile oturuyordum. Ne diyeceğimizi ikimiz de bilmiyorduk.

"Hayami."

"Efendim?"

"Deku özgünlüğünü bizden mi sakladı?"

Hâlâ revir kapısına bakarken mırıldandım, "Özgünlüğü olsa neden bize söylemesin Bakugou? Ortaokulda o kadar laf yedi."

"O zaman nereden çıktı?"

"Ben nereden bileyim, git ona sor."

Hemşire odadan çıktı ve bize baktı. "Arkadaşınız iyi, içeri girebilirsiniz."

Ayağa kalktım ve hemen içeri girdim, Midoriya koltukta doğrulmuş bize bakıyordu. "Çocukla-"

Hızlıca ona ilerledim ve sarıldım, "Salak mısın sen?! Ne kadar yüksekten düşüyordun haberin var mı? O kız durdurmasa ölebilirdin!"

"Hayami, sakin ol lütfen. Endişelendirdiğim için üzgünü-"

Bakugou bir anda beni geri çekti ve Midoriya'nın yakasından tuttu. "Deku! O özgünlük nereden çıktı?!"

"K-kacchan, ben de bilmiyorum. Birkaç gün önce ortaya çıktı."

Bakugou çatık kaşları ile Midoriya'ya bakıyordu. "Bize yalan söyleme!"

"Yalan söylemiyorum."

Ben de, bir anda Midoriya'nın özgünlüğünün çıkmasına inanmıyordum ama söylemiyorsa bir sebebi var demekti.

Bakugou'yu yakasından tutarak geri çektim. "Yeter bu kadar Bakugou. Hadi eve gidelim."

Bakugou son kez Midoriya'ya baktı ve odadan çıktı. Onu, arkasından izledikten sonra Midoriya'ya döndüm ve hafifçe gülümsedim.

"Geçmiş olsun Midoriya, dikkat et kendine."

"Teşekkürler Hayami!"

~~~~~~~~~~~~~~~

"Bakugou, sakin olur musun artık?"

"Nasıl bir anda özgünlüğü çıkar lan?!"

"Ya çıktıysa çıktı, napalım?! Takma kafana bu kadar!"

İçtiği kolayı sertçe masaya bırakarak yanıma yaklaştı. "Ayrıca, sınavda yaptığın salaklığı unutmadım Hayami Hanım!"

"Ne salaklık yapmışım ben?"

"SALAK BİR ÇOCUK İÇİN ÖLÜYORDUN! NE SALAKLIĞI OLACAK BAŞKA?!"

"BEN BIRAKMASAM ÇOCUK ÖLECEKTİ!"

Bakugou sinirle yanıma oturdu, "Siktiğimin pikachusu!"

Kahkaha attım, "NE?!"

Bana baktı, o da sırıtıyordu. "Ne var? Çocuk Pikachu'ya benziyordu."