Kendi geliştirdiği bir uygulama sayesinde insanlara ulaşıp para karşılığında her türlü işi yapan, bu sayede şehir efsanesine dönüşen MK'nın yeni işi ünlü iş insanı Alaz Demiray'ın iş dünyasında yaptığı tüm yolsuzlukları ortaya çıkarmaktır.
Kapak tas...
Bölüme başlamadan önce sol alt köşedeki yıldızı parlatırsanız çok sevineceğim.💫
Buraya ben de sizin için kalp ve yıldız bırakıyorum.⭐♡ Sizinkileri de bekliyorum.❥
Keyifli okumalar.🍒
*****
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
6.BÖLÜM "TEHLİKELİ ŞÜPHELER"
Uzanıp yatağın içinde duran tepsinin içinde olan limonatamı aldım, bir yudum içtim ve yeniden yerine koydum. Elimi cipsin içine daldırıp biraz aldım, yedim. Çıkardığı sesler hoşuma giderken diğer elim de dizlerimin üzerindeki laptobun klavyesindeydi ve yerleştirdiğim tüm kameralara bir bir bakıyordum.
Gözlerimi laptobun saatine çevirdim, altı olduğunu gördüm. Uçağı iki saat sonra kalkacak olmasına rağmen Alaz Bey hâlâ uyuyordu, bir türlü kalkmak bilmemişti. Ben ise yaklaşık 1 saat önce otele ulaşmış, odama yerleşmiş, yatağa girmiştim bile ve burada yapacak hiçbir şey olmadığı için yaptığım tek şey onu izlemekti.
"Her sabah erkenden uyanan adamın bugün uyuyacağı tuttu!" Diye söylendim, sıkıntıyla oflayıp geriyeyaslandım, yatağa biraz daha yayıldım. Tüm gece yol gelmiş, hiç uyumamıştım. Hatta gözümü bile kırpmamıştım ve şu an gerçekten çok uykum var ama emin olmadan uyumak istemiyorum.
Uyumamak için ağzımı meşgul edip cips yeyiplimonatamı içmeye devam ettim. Ta ki beyefendi güzellik uykusundan uyanıp da hayata dönene kadar. Dün ona asansör meselesi yüzünden o kadar sinirlendim ki sadece görüntüsünü izlemek bile sinirimi bozuyordu.
Uyandığı hâlde yatağın içinde bir süre sırt üstü uzandı. Merakla ona bakarken ayaklarını yataktan sarkıttı. Üzerinde iç çamaşırından başka hiçbir şey yoktu. Buna rağmen gözlerimi çekmedim ondan. Yatağın kenarında oturup gözlerini ovaladı. Komodinin üzerinde duran telefonu alıp ekrana baktı, muhtemelen saate bakıyordu. Telefonu yatağın içine bırakıp ayağa kalktı, gerildi, vücudunu esnetti.
Kendine geldikten sonra banyoya gitti, girdi ve bu kez çıkmasını beklemeye başladım. Beklememin tek amacı kolyeyi yanına alacak mı almayacak mı bunu anlamak. Eğer almayacaksa uyuyacağım ve uyandığım zaman buradan kimseye görünmeden kaçıp gideceğim. Fakat alırsa kalkıp yapmam gereken birçok şeyi yapıp yine uyuyacağım. Çünkü uykusuzluktan ölmek üzereyim.
Yarım saat kadar sonra Alaz banyodan çıktı. Belinde bir havlu sarılıydı. Vücudu ıslaktı ve saçlarından su damlıyordu. Bir an için ona bu hâlde bile baktığımdan kendimden utandım ama utanmış olmama rağmen de bakmaya devam ettim. Ne de olsa kimse bilmiyor değil mi? O bile bilmiyor.
