19-Invitation

64 3 0
                                    


"Relax,   it will be alright." Luc grabbed my hand and intertwined it with his free hand then kissed it after a while upon driving our way to SkyHigh Residences, to his parents' house.

His mom invited us for dinner and it made me shiver down to my spine.

Kahit malakas ang aircon ng kanyang sasakyan ay pakiramdam ko ay parang naliligo ako sa pawis. My heart was beating fast that I could almost feel it sounds. "Kailangan ko ba talagang pumunta doon?" I asked him worriedly.

"I don't know what she's up to, but don't worry I will never leave you," He stated seriously.

 I sighed deeply at pilit  pinapakalma ang aking sarili. Why I felt this way. Talagang kinakabahan ako na di ko mawari.

I need fresh air, naisip ko. "Luc..." sambit ko sa pangalan niya para lumingon sa akin dahil sa kalsada nakapukol ang matiim nitong tingin na alam kong wala naman doon ang iniisip nito.

"Luc..." I said again.

"What is it, sweetheart?" he answered finally.

"Can we stop for a while?"

Napakunot ang noo nito.

"I need to breath," I said na lalong nagpakunot sa noo nito.

"I need fresh air," nasabi ko na lalo lamang  lumalim ang gatla sa noo nito.

He smiled nang siguro ay naunawaan na nito ang ibig kong sabihin. "Alright sweetheart," he said at ipinara ang sasakyang dala nito sa tabi ng kalsada. Mabuti na lang at almost six o'clock na ng hapon kaya hindi na mainit sa labas.

 He opened the car and let me go outside.

Napasandal ako sa sasakyan niya nang magtaka ako. "Dito ba talaga tayo sumakay?" Nagtatakang tanong ko. "We are riding a Lamborghini?" Fortuner ang nakasanayan kong gamit niya.

"Yeah, it is mine and the three cars at the corner of the complex garage but still... it is just but a car, sweetheart, nothing more." he looks so tired na ginaya ang ginawa kong pagsandig sa sasakyan niya.

Talaga? But it added clearly the difference between you and me, gusto kong isatinig ngunit minabuti ko na lang na sarilinin.

And I know how much Lamborghini cost, iyon ang sasakyan ng daddy namin. And even Ethan owns an Audi too. Pero sila iyon mine is a four by four pick-up na ginagamit ko pa tuwing purchasing day namin. Na kahit pa kailangan ko ng bumili ng bago ay hindi ko parin magawa dahil maliban sa I valued it sentimentally ay may pangarap pa akong makapag- branch out ng La Marsha sa iba't-ibang lugar.

It's just a car. Echo ng isip ko sa sinabi niya. 

Really, talaga bang marami itong pera? Naisip ko.

I sighed again.   

"Stop sighing sweetheart, it will be alright."

Marahang nilipad ng hangin ang laylayan ng aking  bestida na napili kong suotin para doon. Nagpahid ako ng kaunting pulbo at matte lipstick at hinayaan kong nakalugay ang mahaba at kulot kong buhok.

"You're beautiful with that dress," Nakangiting sabi nito.

 I couldn't even smile at his compliment. I sighed again.

"Sweetheart, we can cancel this dinner anytime if you don't feel like coming," Luc suggested while combing my hair using his hand.

"I-I think we should go, I answered after a while." Ano na lang ang sasabihin ng pamilya niya, I need to face them.

The Perfect UnplannedWhere stories live. Discover now