WEDNESDAY / SOPE

10- "Sevgilim olur musun?"

selam herkese

Lütfen oy atıp yorum yapın 🥺

iyi okumalar diliyorum. ♡

---

"Ah! Hyung yemin ederim artık satmıyorum öyle şeyler. Sen benimle konuştuktan sonra bıraktım." Yoongi gecenin bir körü parkta yakaladığı Taehyung un kulağını çekerken tek kaşını kaldırdı. "O halde bu saatte burada ne işin var? Saat gece yarısını çoktan geçti."

"Evde canım çok sıkıldı hyung. Biraz hava almak için çıktım." Taehyung kulağı acıdığı için yüzünü buruşturarak cevap verdiğinde Yoongi iç çekip elini geri çekti. Taehyung ise o elini çeker çekmez hemen kulağını ovuşturdu.

"Ya yuh be hyung, kulağımı kopardın resmen." Mızmızlandığında Yoongi onun ensesine hafifçe vurmuştu. "Çok konuşma."

"Afedersin hyung."

Düşündü Yoongi. Karşısındaki çocuk çok başı boş, serseri biri gibi duruyordu fakat kendisine karşı aşırı saygılı ve sevgi doluydu. Anlamdıramıyordu, nerden geliyordu bu sevgi ve saygının kaynağı?

"Hyung? Neden yüzüme dik dik bakıyorsun?"

"Bana neden bu kadar yakın davranıyorsun?" Ani gelen soruyla Taehyung afalladı. "Efendim?"

"Neden bana karşı her zaman çok iyisin?"

"Ah..." deyip elini ensesine attı ve utangaçça kaşıdı. "Ben... şeyden dolayı..."

"Doğru düzgün söylesene şunu. Neyden dolayı?" Yoongi kollarını göğsünde birleştirdiğinde Taehyung elini eserinden çekip onun yüzüne baktı. "Bana abi hissiyatı veriyorsun." Bunu söylediğinde yanakları biraz da olsa kızarmıştı.

"Nasıl yani?"

"Biliyorsun ki ben tek kardeşim. Ve her zaman senin gibi bir abim olsun istedim. Çok güçlü ve yıkılmaz duran, benimle güzel vakitler geçirecek biri."

Yoongi onun konuşmasıyla iç çekip banka ilerlemiş ve oturarak yanını patpatlamıştı. "Gel buraya." Taehyung ise onu ikiletmeyip hızlıca ilerlemiş ve yanına oturarak ellerini ceplerine koymuştu. "Seninle vakit geçirmemi mi istiyorsun?"

"Evet hyung." Bir süre Yoongi den ses gelmediğinde Taehyung onu rahatsız ettiğini düşünmüştü. "Üzgünüm, canını sıkmış olmalıyım. Bunları hiç söylemedim sayalım." Gülümseyerek ayağa kalkacağı sırada Yoongi onu tutmuş ve kalkmasını engellemişti.

"Abinle konuşurken kalkıp gitmeye utanmıyor musun? Ah bu yeni nesil..." Onun söylediği şeyle ise Taehyung mutlulukla kocaman gülümsemişti. "Afedersin hyung."

"Geçen günkü çocuk sevgilin miydi?" Taehyung, Yoongi nin Jungkook u kastettiğini anlayarak hafifçe tebessüm etmişti. "Hayır. Ama onu seviyorum."

"O seni seviyor mu?"

"Emin değilim." Yüzü hafiften düştüğünde Yoongi elini yavaşça onun saçlarına daldırmıştı. Yavaş yavaş okşarken ise, "Zor biri, ha?" Demişti. Taehyung ise sadece başını aşağı yukarı sallamıştı. Bunun üzerine Yoongi de gülümsemişti. "Belki de sevdiğine eziyet etmeyi seven tiplerdendir."

"Bilemiyorum hyung, gerçekten onu çözemiyorum. Bazen onun da benden hoşlandığını düşünüyorum. Bazı zamanlar ise bu imkansızmış gibi hissettiriyor." Taehyung üzgünce konuştuğunda Yoongi yanağının içini dişlemişti. "Bir süreliğine akışına bırak sadece." Bunun üzerine Taehyung tekrar başını sallamıştı.