the Dead inside (dutch)

> 9 <

> Flits <
we liepen door de neerdalende schemering door het ravijn heen. Sins een uurtje geleden is Felina begonnen met beven en trillen. Ik drukte haar dichter tegen me aan terwijl ik haar warm probeerde te houden met mijn grote Vleugels. Ze bleef maar steeds harder beven en trillen.

Uiteindelijk was het zo erg dat we weer een inham opzoeken. Ik leg haar daar op de grond en wikkel haar in mijn jas. Ik wist niet wat ik moet doen. Het enige wat ik kan bedenken is haar warm houden en bij haar blijven.

Ze probeert te spreken maar er komt enkel een beverig onverstaanbaar geluid uit haar mond. Het klonk vreemd, bijna dierlijk. Daarna trillde haar lichaam onbedwingbaar onophoudelijke. Geschrokken sprong ik achteruit. Even snel dat het trillen begon stopte het ook.

Horen mensen normaal niet sneller te ademen? Ik ging op mijn knieën naast haar lichaam zitten. Legde voorzichtig een oor tegen haar borst.
En hun hart is dat niet hun levensbron? Ik drukte 2 vingers tegen de zijkant van haar hals. De hartslag waar ik me zo om bewonder was weg.
Is ze dood?

Opeens krijsde ze, onnormaal hard. Ik kromp ineen drukte mijn handpalmen tegen mijn oren, probeerde zelf niet te krijsen van de pijn in mijn oren. Toen hield ze op.

> Felina <

Ik weet niet wat er gebeurd is. Ik schoot overeind in een inham in de rotswand. Flits zit naast me weggedoken tot een bolletje met zijn handen tegen zijn oren. Huilde hij nu?

Voorzichtig legde ik een hand tussen zijn schouderbladen, daarwaar zijn vleugels begonnen. Hij kreunde even, en was daana stil.

Ik richte hem weer op  zijn knieën overeind. Liet hem tegen mij aan ruste. Terwijl ik het haar uit eijn gezicht veegde, merkte ik dat er bloedsporen op zijn gezicht zich aftekenen. Tranen liepen in banen over zijn bloedende gezicht.
Wat is er gebeurt?

> Flits <

Pijn! Alles doet pijn. Zo veel pijn heb ik nog nooit gehad in mijn hele bestaan. En ik zeg het je ik heb al veel meegemaakt. Ik ben bijna opgebrand door de zon, heb per ongeluk een beetje look binnen gekregen waardoor ik weken ziek ben geweest, ben ooit verjaagd uit een dorp door kruisbeelden die ze tegen mijn huid probeerde te drukken. Maar al dat gene is niks vergeleken met dit.

Felina drukt me tegen haar aan. Vanaf wanneer zit ze weer overeind? Ik laat me door haar sussen terwijl ik vanbinnen sterf van de pijn. Ik kan het niet echt beschrijven hoe het voeld, maar ik probeer het wel. Ik probeer tegen haar te praten. Maar mijn stem weigerde fatsoenlijk mee te werken. Het enige wat er uit mijn mond kwam was een pijnlijk gepiep.

Felina liet me tegen de want zitten, daarna liep ze naar buiten. Even later kwam ze terug met een veldfles vol water. Ze spoelde mijn gezicht schoon, waste mijn handen, worstelde met het opgedroogd bloed onder mijn nagels. Ik heb geen idee hoe dat het daar gekomen is. Ze scheurde stroken van haar jurk en uit mijn jas om mijn gezicht te verbinden. Het doet pijn als ze daar aankomt.

> Felina <

Flits sloeg mijn handen telkens weg als ik zijn gezicht wil verzorgen. Stampt met zijn voeten als een klein kind. Slaat zijn vleugels om zich heen.

Het was moeilijk maar het is me redelijk gelukt om zijn gezicht te verzorgen.

Momenteel lopen we weer door het ravijn. Ik voel me anders, vreemd. Flits blijft steeds mopperen dat zijn gezicht pijn doet. "als je ons naar boven vliegt dan kunnen we kijken of we hulp vinden. Hier kunnen we niet blijven.", nog een keer stelde ik het voorstel voor. Net als een paar dagen geleden kromp hij zichtbaar in elkaar en begon excuses te verzinnen om het niet te moeten doen.

> Flits <

Wanneer houd ze op met dat voorstel? Weeral blijft ze aandringen. Ik twijfel even maar weiger daarna weer. "waarom wil je dat niet, je vliegt zelf toch?", ze ging weer in de aanval. Ik twijfelde of ik het haar moet zeggen. Ik keek weer naar haar. Ze stond daar met haar armen over elkaar geslagen in een kordate houding.

Ik vertelde haar waarom ik niet wil vliegen samen met een ander persoon. Ik wil gewoon niet nog eens vallen, mijn vleugels breken. Ze vertelde dat ik het wel kan. Dat ik gewoon opnieuw moet proberen. Ze bleef kordaat en overtuigend klinken. Ik gaf uiteindelijk toe.