Herkesin bir hikayesi var.
Okunacak kadar güzel, anlatılacak kadar değerli.
O hikayeleri herkes gibi hep okudum, anlatılmasını dinledim.
Bazı zamanlarda ise onlar gibi olmak istedim.
Benim hikayemi birilerinin duymasını istedim.
Ellerimdeki yaralar...
Umarım en güzel günlerinizi yaşıyorsunuz. Hayallerinize bir adım daha yakınsınızdır.
Biraz rötar ile yeni bölüm karşısınızda.
Yeni bölüm 780 oy ve 2600 yorumda gelecek^^Diğer bölümü de yazıp bitirdim, eğer oy ve yorum sınırını bu hafta geçebilirsek haftaya cuma yeni bölüm gelecek :)
Kitlemiz gittikçe büyüdü, hayalet okuyucular lütfen sesimi duyun ve yorum ile oy atmayı unutmayın.
İnanın bu sınır işini yapmak istemiyorum ama insanların emeğe sahip çıkması için bazen böyle bir itişe ihtiyacı oluyor.
Son olarak yorum sınırında boş yorum atıp geçmeyi deneyenleriniz oluyor, bunu yapacağınıza satır içine güzel yorumlar bırakırsanız beni çok mutlu edersiniz.
☽
son olarak hikaye ile ilgili bana ulaşabileceğiniz yerler ;
instagram: aurora_mensis
instagram: yeraltindabesmetre
twitter: auroramensiss
#yeraltındabesmetre hashtagi ile twitter'da düşüncelerinizi benimle paylaşabilirsiniz.
İyi okumalar!
☽
Önceki Bölümden...
Hiç kimse yoktu.
Etrafta gözlerimi merakla gezdirsem de bankların hepsi bomboştu. Bu yaşadıklarımın gerçek olduğuna emin olmak için pakete tekrar baktığımdaysa elimde duran kitabıma gözüm takıldı. Biri beni kurtarmıştı. Belki kitaplardaki gibi değildi, belki hayatım değişmemişti ama olmuştu işte.
Neden ve nasıl olduğunu bilmiyordum ama içimde küçük bir umut filizlenmişti. Toprak olan göğüs kafesimin içinde usulca tohumlar atılmıştı. O gün inanmıştım.
İyi insanlar vardı, kötülerin karşısında.
Yapbozlar birbirinin içine girdiği anda ona doğru bir adım atmıştım. Şaşkınlığım yavaş yavaş yok olmaya başlarken yerine soru işaretleri doğmaya başlamıştı. O da bunu hissetmiş gibi bakışları sonunda benimle buluştu. Cam göbeği rengi gözlerini yıllar sonra yeniden görüvermiştim. Elindeki kitabı bana doğru çevirmiş, pembe minik dudakları yavaşça yukarı doğru kıvrılmıştı.
Sanki yıllar sonra tekrar buluşan iki arkadaş gibi kelimeler dudaklarından usulca döküldü.
"Yazar, sonunda kitabı bitirmiş."
☽
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
