Mevlânâ Şehri |Texting|

|37|

Keyifli okumalar...

***

Ebubekir'den

"Vay başıma gelenler! Ebubekir nasıl yaparsın bunu bize annem!" Annemin sanki onu terk etmişim gibi konuşmasını göz ardı etmeye çalışarak bakışlarımı babama çevirdim. Gözlerinde ki öfke ile suçlu çocuklar gibi boynumu eğmiştim.

Tamam bir hata yapmış olabilirim. Ama bende insanım canım. Bu kadarda üstüme gelinmez ki!

Yani şimdi sakinleşin demeyede dilim varmıyor çünkü aynı şeyi bana oğlum yapsa bende 'vah vah' çekerdim.

Tövbe Allah'ım affet beni! Evladım bana aynısını yaşatmasın. Yoksa benim bu minik kalbim buna nasıl dayanır ki?

"Hanım. Tamam sende ortalığı iyice velveleye verme. Oğlan bir hata yapmış. Bizede bunu düzeltmek düşer. Elimizden geldiğince doğrusunu gösteririz." Tehdit içerikli mesajları cümle altından anlıyordum. 

Aman Allah'ım ben nerelere gideyim!

"Ahh ahh ne hatası bu! Çocuk mu canım! Bize haber vermeden gidip kızı istemeyi biliyor. Ben biliyordum bu işin içinden bir şeyler çıkacağını! Belliydi bu tuhaf hallerinden."

Evet sakin oluyoruz!

Ne yapayım canım gittim istedim! Kafam karıştı. Aklım gitti geldi. Bende tutamadım kendimi ne olacak canım dedim. Tabi bana bu konuda yardımcı olan pek saygıdeğer arkadaşımı unutmayayım.

Cihan! Yaktım seni!

Aklım üç saat önce olanlara kaydığında oturduum yerden gerim gerim gerildim.

3 Saat Önce

"Dillirgadan gece geçtim suyunda içtim
Badem gözlü bir yâr sevdim kendimden geçtim
Dillirgadan gece geçtim suyunda içtim
Badem gözlü bir yâr sevdim kendimden geçtim…"

Bak işte yine BADEM GÖZLÜ dedim! Sakin ol Ebu! Sen Ebubekir'sin. Bademde yok şekerde yok!

Tam rahatlayıp nefesimi dışarı vermiştim ki bizim kuruyemişçi Nuri abinin sesi kulağıma çalındı."Gelin ablalarım, abilerim, teyzelerim ve saygıdeğer amcalarım. Kaçmaz bu fırsat. Yedikçe yiyesin gelir, aldıkça alısın gelir, indirimin alası burda, kaçmaz bu badem şekeri."

Yok yok artık beynim kulaklarımıda ele geçirmiş. Ne alaka badem şekeri!

"Nuri!! Hele ver bakayım şu badem şekerinden bir tane." Mukkader teyze eli kolu dolu Nuri abinin tezgahının önünde soluklanıyordu.

"Hemen ablam." 

Bembeyaz iri şekerlerin arasına daldırdığı küçük el küreğiyle Mukadder teyzeye uzatmıştı."Valla iyiymiş bu Nuri alayım ben bir yarım kilo."

Bademde badem! Bu nasıl iş arkadaş. Kafamı sağa sola oynatarak sakinleşmeyi denedim ama yok geldiler bana bir kez.

"Ebubekir! Gel sende bir bak tadına gerçi pek güzel orası ayrı ama al tadımlık evde yersiniz. Şeker gibi olursun." Dişlerini göstererek bana bakan Nuri abinin suratına boş bakışlar gönderdim.

Ne zaman kurtulacaktım ben bu Badem'den! Allah'ım sen yardım et. Nasıl zor bir imtihanmış bu. Ama elbet üstesinden geleceğim. Sabır çekerek zoraki gülümseyip teşekkür ettim. Fırına doğru yürümeye devam ettim. Arkadan adımın seslenilmesini işittiğimde bakışlarım omzumun üstüne kaymıştı.