"Yemin ederim ölüyorum sana Asu. Bitiyorum. Tükeniyorum sana bakarken." diye fısıldadı yakarır gibi. "Öyle ince işlemişsin ki aklıma-" Avuç içleriyle iki yandan şakaklarına vurdu, acısıyla ben sızladım. "Deliriyorum bu teslimiyetle... Gözlerimin gör...
"Sıkışıp kaldım dört duvar arasında. Gitsem düğüm, kalsam zulüm. Araf denen bir yerdeyim. Sağa dönsem yüzün, sola dönsem hüzün. Kayboldum yüreğinin çetrefilli yollarında, Artık tamamen hükümsüzüm."
Neşe Ağaoğlu (Söz Susacağım)
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
***
Zamanı durdurabilseydik eğer, hapsolmak istediğim zaman kesinlikle annemin içinde bulunduğu bir ana ait olurdu. Çünkü kaybetmenin o ağır ve sancılı hissini tatmıştım. Hele de kaybettiğimiz insan hayatımızın yapı taşıysa eğer, günlerimizin cehennemden bozma bir sıcaklıkta kavrulması kaçınılmaz oluyordu.
Fakat şimdi kalbimin derinliklerine dek işleyen, karnımın kasılmasına neden olan ve aklımı durduran bir his vardı ki içten içe beni kırk parçaya bölüyordu.
Kırk parçamın da ona ait olmasını diletiyordu.
Ve ben, ilk defa kaybetmediğim birinin yanındayken zamanın durmasını istiyordum. Geçmişe dönmek yerine yüreğimi hoplatan duyguları hissettiğim bir adamın yanında, her daim o duygulara esir olmak için zaman dursun istiyordum.
Gözlerimi açsam her şey toz bulutu misali dağılacaktı sanki. Bugün emniyet merkezine hiç gelmemiş olacaktım ve Aksel az evvel sarf etiği sözleri saçlarımı koklayarak bana söylememiş olacaktı.
Yaşadıklarımın, tatlı bir hayalden ibaret olduğunu görmemek için açamıyordum gözlerimi. Ya da gözlerimi açtığım an nefesinin sıcaklığının dudaklarımda yer edinmesine saniyeler kalan Aksel'in arzu dolu bakışlarında kaybolmaktan korkuyordum.
Bütün bu ihtimallerden hangisi gerçeği yansıtıyordu veya hangisinin hayalden ibaret olması beni düşünmeye sevk ediyordu, algılayamıyordum.
Düşündüm. Birkaç saniye bekleyerek sakinleştim.
Gözlerim kapalı beklerken içinde bulunduğum anın gerçekliğini teyit etmek için derin bir nefes alınca burnuma dolan Aksel'in kokusu, arşınlanan her bir saniyenin gerçek olduğunu bana fısıldadı. Emin oldum. Buraya geldiğime, Melda ile olanlara, Aksel'e bağırdığıma ve tam çekip gidecekken gidemediğime emin oldum. Aksel'in kulağıma fısıldadıklarının her bir kelimesinin gerçekten de ona ait olduğuna emin oldum.
